Часціны мовы

Непаўназначныя (службовыя) часціны мовы членамі сказа не з'яўляюцца і не абазначаюць прадметаў, дзеянняў, прымет і колькасці.Службовыя часціны мовы могуць звязваць паміж сабой самастойныя словы, члены сказа або часткі складаных сказаў (злучнікі), паказваць на адносіны паміж словамі (прыназоўнікі) або надаваць словам і сказам розныя сэнсавыя адценні (часціцы).

Часціцы адносяцца да службовых часцін мовы. Яны надаюць дадатковыя сэнсавыя, мадальныя і эмацыянальныя адценні словам, словазлучэнням і сказам.

Да сэнсавых часціц адносяцца часціцы, якія надаюць словам дадатковыя сэнавыя адценні:указальныявыдзяляльна-абмежавальныяудакладняльныя

Да мадальных часціц адносяцца часціцы, якія надаюць выказванню розныя мадальныя адценні.У залежнасці ад гэтых адценняў мадальныя часціцы падзяляюцца на групы:сцвярджальныяадмоўныяпытальныяпабуджальныя

Эмацыянальныя часціцы выражаюць розныя эмацыянальныя адценні або ўзмацняюць выразнасць выказвання.Сярод іх вылучаюць:клічныяузмацняльныя

Формаўтваральныя часціцы служаць для ўтварэння граматычных формаў слова:бы (б) - для ўтварэння ўмоўнага ладу;хай (няхай), давай (давайце) - для ўтварння загаднага ладу.

Злучнік - службовая часціна мовы, якая служыць для сувязі сінтаксічных адзінак.

Злучальныя злучнікі служаць для сувязі сінтаксічна раўнапраўных адзінак - аднародных членаў сказа і частак складаназлучанага сказа.

Прыназоўнік - службовая часціна мовы, якая ўдакладняе і дыферэнцыруе значэнні ўскосных слонаў.

Вытворныя прыназоўнікі ўзніклі на базе іншых часцін мовы.Вытворнымі таксама з'яўляюцца прыназоўнікі, што ўтварыліся асноваскладаннем невытворных.

Да невытворных прыназоўнікаў адносяцца прыназоўнікі, якія не суадносяцца з іншымі часцінамі мовы.Найчасцей з'яўляюцца аднаскладовымі.

Усе самастойныя часціны мовы маюць лексічнае значэнне: яны называюць прадметы, прыметы, дзеянні, колькасць і парадак пры лічэнні або ўказваюць на іх. Усе яны з'яўляюцца членамі сказа.

Назоўнік - самастойная часціна мовы, якая характарызуецца значэннем прадметнасці. Назоўнікі адказваюць на пытані хто? што?

Прыметнік - гэта самастойная часціна мовы, чкае абазнчае прымету прадмета прадмета і адказвае на пытанні які? якая? якое? якія? чый? чыё? чыя? чые?

Лічэбнік - гэта самастойная часціна мовы, да якой адносяцца словы, што абазначаюць абстрактныя лікі, колькасць прадметаў (колькі?) і іх парадкавае месца пры лічэнні (каторы?).

Займеннік - гэта самастойная часціна мовы, якая ўказвае на прадмет, якасць ці колькасць, не называючы іх. Яго значэнне канкрэтызуецца толькі ў кантэксце.

Прыслоўе - гэта самастойная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, стану, іншай прыметы ці прадмета.

Да азначальных прыслоўяў адносяцца якасныя і колькасныя прыслоўі, а таксама прыслоўі спосабу дзеяння.

Да акалічнасных прыслоўяў адносяцца прыслоўі са значэннем месца, часу, прычыны, мэты.

Дзеяслоў - адна з асноўных самастойных часцін мовы, якая абазначае дзеянне, працэс або стан, што адбываецца ў пэўным часе, і выражае іх праз формы асобы, ліку, часу, ладу, а таксама роду, трывання і стану.