ESQUEMA DOS COMEZOS DO GALEGUISMO (PEDRO MOSQUERA CERQUEIRO 1ºBACH A)

Xorde en Galicia un movemento orgánico de intelectuais que desenvolverán as súas actividades cara aos problemas da CC.AA, persoeiros de talante liberal e progresista que rexeitan a nova división de Galicia en catro provincias e defenden a súa ud. política e administrativa nunha soa, que se basa nunha ideoloxía fundamentalmente política (tamén cultural e lingüística) que revindicaba para Galicia unha autonomía e un autogoberno que tratase de solucionar o seu secular atraso e a desatención dos seus graves probolemas por parte do goberno liberal, pero sen intención de revolución independentista.

Ex:

Antolín Faraldo

Francisco Añón

Alberto Camino

Aurelio Aguirre

Benito Vicetto

Comezan por organizarse e especializarse nos diferentes campos de Galicia daqueles intres e trataron de aportar solucións a certos problemas económicos e culturais que (segundo eles) estaba provocando a política centralista de Madrid

(Esta primera xeracón galeguista) participa activamente no:

Despois do fracaso da Revolución anteriormente mencionada o galeguismo rexurdirá con forza ata aprox. 20-25 años máis tarde. A partir da década de 1860 volve progresar a idea dunha necesaria descentralización do estado español e a creación dun goberno autonómico para Galicia coma único medio de sacar a esta terra do seu grave subdesenvolvemento.

Reclamábase para o país dereitos políticos de autogoberno rexional, a defensa do idioma, a desaparición dos foros... A prensa galega daquel momento insistía nas críticas contra (a/o):

Atraso económico

Emigración masiva

Caciquismo

Centralismo

Estaba integrado por membros de distintas procedencias ideolóxicas (conservadores, moderados e progresistas) polo que o seu entendemento sempre foi complicado

Tendencias

Federal

De ideoloxía liberal e progresista encabezada por Aureliano Pereira, da cal o seu órgano de expresión era El Regional (Lugo)

Tradicionalista

Lidereada por Alfredo Brañas, máis conservadora e defensora da vella político-social. Os seus postulados están recollidos no libro El Regionalismo.

Liberal-Democrática

O máximo representante era Manuel Murguía e era a máis vencellada ao antigo Provincialismo. A súa ideoloxía quedou reflectida na obra El Regionalismo Gallego

Manuel Murguía

O gran ideólogo do Rexionalismo afirmando que Galicia é unha nación porque dispón (dun/dunha):

Lingua propia

Territorio

Propio

Delimitado

Conciencia de seu

(O avogado santiagués) Alfredo Brañas engadirá propostas galeguistas de tipo xurídico, económico e político: creación de un poder político rexional, creación dun banco galego público, e creación de moeda e policía propias.

Para tentar levar á rúa estes proxectos,(os rexionalistas fixeron converxer as tres tendencias)e crearon a ASOCIACIÓN REGIONALISTA GALLEGA fundada no ano 1891 presidida por Murguía e que tiña como voceiro La patria gallega (1891-1892)

Dedicáronse á publicidade das súas ideas e, entre outras actividades, organizaron o translado dos restos de Rosalía de Castro a Santiago e promoveron os Xogos Florais de Tui (1981). Este grupo ideolóxico esgotarase e pronto esmorecerá poor mor das divisións ideolóxicas internas pola morte de Alfredo Brañas (1900) e plo labor máis cultural ca político de Manuel Murguía . Estes tres feitos aceleraron a extinción do movemento rexionalista.

2ª xeración galeguista á que pertencen ,entre outros, ademais dos dous citados

Rosalía de Castro

Eduardo Pondal

Manuel Curros Enríquez

Sobresaen as seguintes persoas (entre outras)

Juan Manuel Pintos

Francisco Añón

Nicomedes Pastor Díaz

Alberto Camino

Francisco Mirás

Juan Antonio Saco e Arce

Marcial Valladares