ELIZABET II.AREN ERREGEALDIA:
Maria Kristineren erregeordealdia (1833-1840)
Trantzizioa eta Errege Estatutoa:
Cea Bermúdezen eta J. de Burgosen gobernua: erreforma gutxi.
Martínez de la Rosa gobernuan: 1834ko Errege Estatutoa.
Liberalak eta Karlistak oposizioan.
1835eko iraultza:
Kleroaren ondasunaren desamortizazioa, zorra murrizteko.
La Granjako matxinada.
1837ko Konstituzioa: progresista, subiranotasun nazionala.
Hirurteko Moderatua: (1837-1840).
Karlistaldiaren amaiera.
Udalen Legea.
1840ko matxinadak.
Maria Kristina erbesteratu egin zen.
Gerra Zibil Karlista:
Karlismoa: absolutismoaren defendatzailea.
Lehen Karlistaldia (1833-1840) Euskadin, Nafarroan eta Katalunian.
Armada isabelinoa garaile.
Esparteroren Erregeordealdia (1840-1843)
Espartero Erregeorde.
Espartero protagonista, baina gobernua autoritarioa.
Oinarri populistako boterea. Erdi mailako klaseen eta militarren babesa.
Kleroaren ondasunen salmenta, librekanbismoa.
Udalen eta diputazioen autonomia.
Erregeordetza Krisia:
1842ko uda: Milizia Nazionala gobernuaren oinarria.
Maria Kristaina eta moderatuak azpijokoan zebiltzan Parisen.
Bartzelonako gertaerak (1842ko udazkena)
Babes-galera: Esparterok erregeordetza utzi zuen (1843ko uzatailak 30)
Hamarkada moderatua (1844-1854)
Elizabeth II.aren adin-nagusitasuna.
Trantsizio-garaia.
Olózaga progresista gobernuan, baina politika Narvaézek gidatzen zuen.
González Bravoren gobernu kontserbadorea: Guardia Zibilaren sorrera.
Narvaézen gobernua (1844-1850).
Alderdi moderatuen nagusitasuna.
Estatu zentralizatu eta uniformea: 1854eko Konstituzioa eta lege berriak.
Barne-zatiketa alderdi moderatuan.
Foruen berrezarkuntza.
Moderantismo teknokratikoa (1851-1854):
Bravo Murillo presidente.
Helburuak: zorra murriztea eta Estatua modernizatzea.
1851ko konkordatua: Elizaren eta Espainiaren arteko ituna.
Zatiketa sakona moderatuen alderdian.
Alderdi sistema:
Handikien alderdiak.
Hauteskunde-jarduera: ustelkeria, hauteskunde-iruzurra.
Parte-hatze txikia.
Bost alderdi handi: demokarata, progresista, unionista, moderatua eta karlista.
1854ko iraultza eta iruteko progresista (1854-1856)
1854ko iraultza:
Vicalvarada (ekainaren 30a), Manzanareseko Adierazpena (uztailaren 7a) eta gizarte-iraultza.
Gobernu progresistaren lana:
Bi buruzagi militar: Espartero (progresista) eta O'Donnell (unionista).
Gorte-hauteskundeak, kargu-aldaketak, prentsa-askatasuna, desamortizazio-legea.
Zor publikoa: Estatuak ezin dezake ordaindu.
1856ko Konstituzioa eta biurekoko krisia:
Gorteen jarduera legegilea: 200 lege.
1856ko Konstituzioa (Non nata).
1856ko matxinadak (Valentzia, Valladolid...) O'Donnellek Kongresua hartu zuen.
Batasun liberalaren nagusitasuna (1856-1863)
Moderantismoaren itzulera (1856-2858):
O'Donnellen gobernu berria (1856ko uztailetik irailera): aurreko erregimena desgin, eta 1845eko Konstituzioa berrezarri zuen.
Narváezen gobernua: kontseradorea eta autoritarioa.
Moyano Legea, Hezkuntza Publikoari buruzkoa (1857)
Herri-lan handiak: Elisabet II.a kanala (1858)
Hornigaien krisi larria: gobernuaren errepresioa.
O'Donnellen gobernu luzea (1858-1863):
Moderantismoa politikan eta modernizazioa ekonomian.
Kanpo-politika: kanpainak Afrikan, Ekialde Urrunean, Amerikan. Ospe bila, ez emaitza bila.
Estatuaren interbentzionalismorako joera.
Liberalismoaren krisia: iraultza eta erregealdiaren amaiera (1863-1868)
Narváezem itzulera eta krisiaren hasiera:
Krisi orokorra: Narváezen seigarren gobernua (1864ko iraila).
1865eko eta 1866ko gertaerak: gobernuak ez zekiten nola konpondu.
Oposizio handiagoa: Ostendeko Ituna (1866ko abuztua).
Ekonomia-krisia eta 1868ko iraileko iraultza:
1866ko ekonomia-krisia: finantza-, industria-, eta hornigai-krisia.
Gizarte -iraultza: Prim protesta bideratzen saiatu zen.
Topeteren pronuntziamendua Cádizen.