TELEBISTAREN ERAGINA HAURRENGAN

Hau egiteko orokorrean ez du axola zein baliabide erabiltzen diren, esaterako, mozkorraren plantak simulatzea, tuntunarena egitea...

Umeen aurrean Homer 6 garagardo pak-a edanez.

Los Simpson telesaila ez da bereziki egokienetakoa haurrentzat, izan ere, bertan agertzen diren balioak eta estereotipoak atzerakoiak dira. Esaterako, ama etxeari eta haurrei soilik erreparatzen die senarra lanera doan bitartean. Gainera, aita oso alperra da eta inoiz ez dio erreparatzen bere ekintzen ondorioei. Honez gain, biolentzia askotan ageri den telesaila da, bereziki, aita eta semearen artekoa.Orokorrean esan daiteke, telesail hau helduentzako izan litekeela.

Oliver eta Benji telesailan gehienbat bultzatzen den balorea elkarlana da. Izan ere, futbolean ezinbestekoa den printzipioa da. Honez gain, pertsonaiak onak eta zintzoak dira.

Hartz txikia telesaia hezitzaileen barnean kokatu dugu bertan islatzen diren baloreak jarraitzeko modukoak direlako. Izan ere, telesai honetako partaideak onak eta alaiak dira. Horretaz aparte, pertsonaien dibertsitatea ikusita inplizituki erakusten du elkarren artean desberdinak izanik ere, denak ondo eramaten direla inongo diskriminaziorik egin gabe.

Hirukiak telesaian, era anitzetan ekar diezaieke onura haurrei. Horien artean, kurlturaren barneraketa ekar ditzake. Izan ere, telesaia aurrera doan ahala leku desberdinak agertzen dira bertako eskultura, gertakizun... bereziren bat agertzen delarik; adibidez, Bartzelonan Casa Mila agertu zen Gaudiren historioa kontatuz.

Umeak ez dira nagusi txikiak eta ondorioz haien garuna zein pertsonalitatea ez dago garaturik, beraz iragarkien sortzaileak haien sentiberatasunarekin jokatzen dute ahalik eta etekin gehin ateratzeko helburuarekin.

Ume askok aukera anitzetan, ez dute bereizten programazioaren eta iragarkien arteko aldea. Haientzat bai programazio bai iragarkiak gauza berbera dira. Ondorioz, haien errealitate propio eraiki egiten dute, iragarkileen mesedarako.Beraz, esan genezake oso ahulak direla haurrak aspektu horretan.

Umeak pertsona helduen aurrean telebista eszeptizismo nabarmen gutxiagoz ikusten dute. Ondorioz, askoz sinple eta errazagoak dira edozer gauza sinisteko.

Iragarkiegileek posesioa, poztasuna, alaitasuna eta zoriontasunaren sinonimotzat saltzen dituzte TVan, hau eguneroko bizitzatik aldentzen den balorea bada ere. Umeak oso ahulak direnez, iragarkien aurrean hau sinistu egiten dute, eta are eta posesio handiagoa izateko grina pizten zaie, horrek hainbat enpresa zein sektoreri dakarkien onurarekin.

Umeak oso inpultsiboak dira, hau da, edozer gauza ikusi eta hura eskuratzeko gogoa sortzen zaie, nahiz eta haien beharra ez eduki. Honekin lotuta produktuen berritasuna jokoan sartzen da, hau da, adibidez ume batek Playstation 2a dauka, baina Playstation 3a merkatura atera ezkero, hura bereganatzeko beharra sentitzen dute nahiz eta bien arteko aldea txikia izan.

Publizistentzat umeak biktima errentagarri eta errazenak dira. Iragarkileak badaki umeak oso ahulak direla eta horretaz baliatu egiten da, kolorez, musika alaiez, marrazki bizidunez, efektu bereziez betetako iragarkiak gauzatuz, umeen imaginazioa eta sormena ukituz, eta haien produktuak kontsumitzera bultzatuz.

Esan behar da, umeek telebistan ikusi dutenaren ondorioz bere gurasoengan influentzia handia gauzatzen dutela merkatuan dauden produktuak erosteko orduan. Baina era berean, haien seme alabei edozer gauza erosteko prest agertzen dira, haien seme alabekin igarotzen duten denbora eskasaren trukean. Beraz gurasoak uste dute jostailuak erosiz atentzio defizit hori gainditzen dutela, enpresa eta sektore ezberdinen onurarako.

Esan beharra dago, orokorrean, albistegiek ez dutela gazteria kontuan hartzen beraien saioak egiterakoan nahiz eta biztanleriaren % handi bat 0 eta 18 urte bitarteko jendea izan.

El conciertazo fue un programa de educación musical, emitido por TVE en su segunda cadena, los sábados a las 12 h entre 2000 y 2009. Presentado por Fernando Argenta ("Clásicos Populares"), junto a la orquesta Filarmonía, dirigida por Pascual Osa.Después de algún tímido intento por parte de TVE de acercar la música clásica a los más jóvenes (un programa hace años, dirigido por el maestro García Asensio), "El Conciertazo" se ha asentado y crecido en prestigio y audiencia, siguiendo la misma dinámica que el programa hermano, radiofónico, de "Clásicos Populares": explicar la música clásica y acercarla a los jóvenes, de forma amena y divertida.Fernando Argenta, a la izquierdaEl programa ha sido premiado varias veces, por su originalidad y base didáctica para los niños.

Go!azen 2008 urtean, ETB eta Pausokak ekoiztutako euskal film musikala da. Genero honetako lehendabiziko euskarazko filma da.Filmaketa 2008ko uztailaren 14tik abuztuaren 8ra egin zuten Azpeitia inguruan[1].Berez telebistarako filma bazen ere, Pausoka etxeak Euskal Telebistarako egina, sortutako ikusmina zela eta, zinema-aretoetan estreinatu zuten.Gainera, filmaren arrakasta ikustean, urtean zehar telebistan Go!azen-en telesaila botatzen hasi ziren.Filmak "Basakabi" izeneko udaleku batean 16 urteko mutil-neska talde baten istorioa azalduko du. Hantxe Irati (Barbara Rivas) eta Beñatek (Iñigo Azpitarte) amodioa ezagutuko dute arazoak arazo: zuzendariaren diziplina, kideen bekaiztuak ...Guztiaz gain haurren arteko elkarbizitza, nerabeen arazoak eta beste zenbait gai lantzen ditu.

"Bi Gira"EITB kateak sortutako programa bat da, non bertako partaideek Euskal abestiak interpretatuz programak eskeintzen duen txapelketa irabazten saiatu behar dira.Beraz, esan dezakegu "Bi Gira" txapelketa bat dela.Hala ere, Euskal kulturan oinarritzen denez, abestiak bertakoak direlako (bertako abeslarienak), programa hezitzaile bat dela ikus daiteke, funtsa, Euskal kultura zabaltzea baita.

Pertsona ororen jokaeraren inguruan irudi bat ematen da ondoko telesail eta programa hauetan. "Reality" hauek pertsona perfekto bat bilatzen dute, beraz, idealizatu egiten dute pertsona ororen jokabidea, hau da, pertsona perfektoa zein den esaten dute.

Telebistari esker umeek mundua ezagutzen ikasten dute, hain zuzen, telebistako hainbat programek umeak bere etxetik, ikastolatik, auzotik edo jolastokitik dagoen errealitatea ezagut dezaten ahalbidetzen dute.

Gehienetan, umeak liluratuak sentizen dira animaliengandik, eta telebistak hauek pasiboki eta detaile osoz ikusteko aukera emateaz gain, animali mundu horretan integra daitezen ahalbidetzen du.

Telebista askok uste dutenaren kontrairitzian bada ere, erakusteko tresna oso oso garrantzitsu eta indartsua da. Hain zuzen ere, telebistaren bitartez umeek kontzeptuak begietatik, belarrietatik eta sentsazioetatik barneratzen dituzte, hauen ikasketa modu honen bitartez errazago suertatzen delarik, eta umeak bertan ikasitakoak denbora luzeagoz gogoratuko dituelarik.

Ondo kudeatutako telebistak, umeengan, errespetua, tolerantzia... bezalako baloreak indartzen ditu. Honekin batera, fruta eta barazkiak jatearen, kirolaren erabilgarritasun eta onuren, drogen kaltegarritasuna eta azken finean bizitza osasuntsu baten sinonimoak diren kontzeptuen garrantziaz jabearazi egiten du umea.

La televisión no es buena para menores de 2 años:Ver televisión o videos no es aconsejable para niños menores de 2 años, ya que hay investigaciones que apuntan a que esto podría afectar su desarrollo (afirma una investigación pediátrica).En vez de permitir que los chicos vean videos, o miren pantallas, los padres tendrían que hablarles y estimularlos para que jueguen de forma independiente. Esta publicación también advierte que los hábitos televisivos de los padres podrían retardar la capacidad de hablar en sus hijos, e indican que cuando la televisión está prendida y un niño juega delante de ella, mirará el aparato tres veces por minuto.

Geroz eta telebista gehiago ikusi, orduan eta gainontzeko aktibitateak gauzatzeko denbora gutxiago du umeak. Umeak telebista aurrean pasatzen duen denbora beste ekintzen murritzaile da, hal nola kirola, eskola lana, familiarekiko intearkzioa. Beraz telebista ikustea baino onuragarriagoak diren zenbait aktibitate baztertzen ditu umeak telebista ikusterakoan

Biolentzia, sexualitaea, arraza eta genero estereotipoak, drogen eta alkoholaren kontsumoa... ohikoak dira gure telebista saioetan. Umeak oso hunkigarriak dira, eta ondorioz telebistan ikusten dutena kanpoko munduan ohikoena dena pentsatzen dute, horrek etorkizun gertu batean ekar ditzakeen konportamendu eta jarrera desegokiekin.

Askotan ume txikiek telebistan ikusten dituzten saioak, iragarkiak, marrazkiak etab.. direla eta ez dute errealitatea eta fikzioa bereizten, horrek eguneroko bizitzan ekar ditzazken arazo eta kalteekin.

http://www.aricsigman.com/IMAGES/VisualVoodoo.LowRes.pdf

Aric Sigman zientzilariak egindako ikerketa ondorioztatu zuen, telebista ikuste hutsak, programazioa dena delakoa dela, gure organismoan 15 eragin negatibo baino gehiago izan ditzazkeela, eragin edo gaitz hauek telebita kontsumo orduak handiagotzen diren neurrian larriagoak direlarik.

TV aurrean egoteak denbora ugari lapurtzeaz gain, beste ekintza edo jarduera batzuekin egin genezakeen ariketa fisikoa ez gauzatzea dakar.

Telebistaren aurrean denbora gehiegi emateak, gure begiak nabarmen kaltetzen ditu, horren adibide dira miopia eta bestelako bista arazoak.

Hormona melatoninaren sorrera gauzatzen da askotan telebista kontsumoa handiegia denean. Hormona honek inmunitate sistemari, lo orduen zikloari eta pubertaroaren aurrerapenari eragin diezake.

Aric Sigmonen hitzetan, gehiegizko telebista kontsumoak diabetesa agertarazteko arriskua handiagotzen du nabarmen.

Telebista gehiegi ikusteak osasunarentzat ezinbestekoak diren beste jarduerak ez gauzatzea dakar, horren adibide burua lantzearena. Burua lantze horren galera badago Alzheimerra handiagotzeko arriskua nabarmen areagotzen da.

Pediatrek egindako ikerketa baten ondorioztatzen du, egunean telebistaren aurrean bi ordu baino gehiago igarotzen dituzten umeak, adituagoak direla arreta trastornoak izatera. Arriskua %10 handiagotuko litzateke telebista ordu bat gehiago bakoitzeko. Horrez gain, ikerketa honek dio, bereziki kaltegarria izango litzatekeela umee txikienentzat, horrek gero eskola errendimendu egoki bat izaterako orduan sortu ditzazkeen zailtasunekin

Telebistak irakurtzeko ohitura galtzea ekarri du gazteengan. Ondorioz gaur egungo gazteek hiztegi narrats eta urriagoa, batzuetan irakurtzeko zein idazteko zailtasunak aurkitzen dituztelarik. Beraz, esan genezake TVak ummen garapen linguistikoan eragin negatibo garbia duela.

Telebistaren eraginez umeek, ikasteari askoz denbora gutxiago eskaintzen diote. Telebistak umeek ikasketa lasai eta zuzena egitea ekiditzen du, hain zuzen, irudiaren mundua anitz limurtzaile baita.

Geroz eta TVa gehiago kontsumitu. Orduan eta eskola porrota handiago izateko aukera handiagotu egiten dira

1- Convenio sobre principios para la autorregulación de las cadenas de televisión en relación con determinados contenidos de su programación referidos a la protección de la infancia y la juventud formulado por el Ministerio de Educación y Ciencia, las Consejerías de Educación de las Comunidades Autónomas y las Cadenas de Televisión, firmado en marzo de 1993.2- Convenio por el que se establece un sistema uniforme de señalización de la clasificación de los programas de televisión en función de su grado de idoneidad para los menores, suscrito el 21 octubre 1999. 3- Convenio suscrito el 13 de junio de 2002, por Antena 3 Televisión, RTVE, Publiespaña-Tele 5, Sogecable, FORTA, la Asociación para la Autorregulación de la Comunicación Comercial (AUTOCONTROL), y la Asociación Española de Anunciantes. 4- Acuerdo para el fomento de la autorregulación de la actividad publicitaria en el medio televisivo de fecha 19 de diciembre de 2003, suscrito por la Secretaría de Estado de Telecomunicaciones y para la Sociedad de la Información y la Asociación para la Autorregulación de la Comunicación Comercial por el que se reconoce el Convenio citado en el anterior punto 3.

- Los principios básicos de este código se fundamentan en la propia Constitución española, enparticular en su artículo 39.4. - Se establece una protección específica para los derechos de la infancia.- Se consolida con la ratificación por parte de España, en noviembre de 1990.- Por parte del Convenio de la Organización de Naciones Unidas de 20 de noviembre de 1989 sobre los derechosdel niño.

1. Principiosa. Garantizar el respeto a los derechos fundamentales de los menores que participenen la programación televisiva.b. Fomentar el control parental, de modo que se facilite a los padres o tutores unaselección crítica de los programas que ven los niños.c. Colaborar en una correcta y adecuada alfabetización de los niños, evitando ellenguaje indecente o insultante, incluyendo, expresamente, los mensajes SMS queaparecen en pantalla.d. Evitar la incitación a los niños a la imitación de comportamientos perjudiciales opeligrosos para la salud, especialmente: la incitación al consumo de cualquier tipode droga y el culto a la extrema delgadez.e. Evitar la utilización instrumental de los conflictos personales y familiares comoespectáculo, creando desconcierto en los menores.f. Evitar los mensajes o escenas de explícito contenido violento o sexual quecarezcan de contenido educativo o informativo en los programas propios de laaudiencia infantil, así como en sus cortes publicitarios.g. Asignar profesionales cualificados a los programas destinados al público infantil.h. Sensibilizar con los problemas de la infancia a todos los profesionalesrelacionados con la preparación de la programación o de las emisiones, del modoque se considere oportuno por cada empresa televisiva.i. Fomentar que los presentadores o conductores de programas en directo adviertanlas situaciones que puedan afectar a la protección de los menores de forma quese minimicen los eventuales perjuicios que puedan causarles.j. Evitar las demostraciones de ciencias ocultas o de culto a las sectas, sin finalidadeducativa o pedagógica para alertar a los menores.

- En todo lo referido a la publicidad en televisión se estará a lo establecido en el Acuerdo de 19 de diciembre de 2003, citado en el apartado I.4 anterior, por el que la Secretaría de Estado de Telecomunicaciones y para la Sociedad de la Información reconoció expresamente la utilidad del procedimiento de autorregulación creado en el mencionado Convenio de 13 de junio de 2002, que se adjunta como anexo al presente código.

Artículo 39 1.Los poderes públicos aseguran la protección social, económica y jurídica de la familia.2.Los poderes públicos aseguran, asimismo, la protección integral de los hijos, iguales éstos ante la ley con independencia de su filiación, y de las madres, cualquiera que sea su estado civil. La ley posibilitará la investigación de la paternidad.3.Los padres deben prestar asistencia de todo orden a los hijos habidos dentro o fuera del matrimonio, durante su minoría de edad y en los demás casos en que legalmente proceda.4.Los niños gozarán de la protección prevista en los acuerdos internacionales que velan por sus derechos.

Ezinbestekoa da haurrek telebista gurasoekin ikustea, honen bitartez gurasoek haurrek ikusten dituzten programak eta telebistaren aurrean ematen duten denbora kontrolatu dezakete, eta haurrak seguruago senti daitezke zenbait egoeren aurrean bere gurasoak alboan izanda.

Garrantzi handikoa da, gurasoek euren semeek ikusi beharreko programak aukeratzea eta telebista aurrean igaro behar duten denbora mugatzea. Gomendagarria da gurasoek haien haurrentzat programa errealistak aukeratzea, interesgarraik eta dibertigarriak direnak, umearen ezagupenak zalbatzea ekar ditzazketenak.

Familia askotan gertatzen ez den bezala, garrantzi handia dauka bazkaltzeko zein afaltzeko ordutan telebista itzaltzea edukitzeak. Telebista ikusi nahi den momentuan egon behar da bakarrik piztuta, ez da uneoro martxan egon behar akonpainamendu gisa

Esan beharra dago 5-6 urteko haurrak izanik ez zutela burua bereziki nekatu galderei erantzuteko, hare gehiago, batzuetan ondokoaren erantzuna esaten zuten edota burura lehenengo etortzen zitzaiena. Hortaz, datuak ahalik eta fidagarrien izan zitezen bete dira.

Galdera honen emaitzek argi adierazten dute haur gehienek arratsaldero ikusten dutela telebista eta, honenbestez, haurrek telebistaren aurrean ematen dituzten ordu kopuruen inguruan kontrol gutxi dagoela.

Esan behar da 5-6 urteko haurrak izanik, guztiek ikusten zituztela marrazki bizidunak, baina horrez gain, beste hainbat filmak eta futbola ere ikusten zutela aipatu zidaten.

Kasu honetan, haurrek telebista ipintzen zuten eta beraien gustoko marrazkiak topatzen zituztenean huraxe uzten zuten. Hortaz, euskeraz zein erderaz izatea gerta liteke, eta honen ondorio da gehienek bi hizkuntzetan ikusi izatea telebista.Aldiz, euskarazko telesailak urriagoak diren einean, telebista soilik euskaraz ikusten dutenen kopurua oso txikia da.

Grafikoan irudikatzen denaren arabera, haurrek ikusten dutenaren inguruko kontrol gutxi dagoela antzematen da, izan ere, %33-ak telebista bakarrik ikusten du. Honez gain, beste ikuspuntu bat ere kontuan hartu beharko litzateke, telebista familikoekin ikusten dutenen kopuru handi bat dago eta, noski, orokorrean gurasoak une horretan ikusten ari direna xurgatu beharko dute.

Grafiko honen arabera, emaitza positibotzat har daiteke, izan ere, Doraemon marrazki bizidun hezitzailetzat jotzen baitugu.Aldiz, gehiago ikusten dira marrazki bizidun ez hezitzaileak.

Honen arabera, lehen aipatu dudana gertatzen da, hau da, haurrek beraiek nahi dutena ikusten dutela (hezitzailea izan edo ez) eta hori horrela ez denean, gurasoek jarrita dutena xurgatzen dute (hau ere, hezitzailea edo ez).

Ingurukok kutsadurarik gabe kantaturiko abestiak: Irakasleak parte hartu gabe edo muturrik sartu gabe abesturiko kantak.

ONDORIOAUmeek egunean telebistaren aurrean igarotzen diutzten orduei erreparatuz gero ikus genitzake, inkestan parte hartu dutenen erdiak baino zertxobait gutxiagok 3 ordu baino gehiago ikusten dutela telebista. Datu hauek aztertu ondoren, ikus dezakegu, umee askok, egunean aholkatzen den telebista ordu kopurua baina nabarmen gehiago ikusten dutela, egoera honek umeearengan dakarren kalte nabarmenerako.

Telebista norekin ikusten duten galderari dagokionez gehiengoak bere neba arrebekin ikusten dutela geratu da argi, oso gutxiengo batzuk bere gurasoekin ikusten dutelarik. Berez umeen gehiengoak bere gurasoen presentzia gabe ikusten dute telebista. Horrek umeak haren adinera egokitzen ez diren programak ikustea eta nahi adina denbora telebistaren aurrean egotea dakar.

Telebista eta kontsumismoari lotutako galderen emaitzek ondoregon konklusiora eraman gintezke. Umeen 3/4 gutxienez batzuetan iragarkietan agertzen diren gauza erosteko gogoak edukitzen dituzte. Datu hau ez da batere harrigarria hain zuzen, denok badakigu, umeak oso erraz konbentzitu daitezkeen izakiak direla eta hare gehiago haren gurasoen babesa ez dutenean. Beraz ondorioztatu dezakegu iragarkileek haren produktuak saltzeko erreztasun ugari aurkitzen dituzte umeeengan.Horrez gain aipatzekoa da ere, guraso askok denobra eza edo interes eza dela eta haren seme-alabekin beharko luketen denbora nahikoa igarotzen ez dutela. Hori ordezteko edo justifikatzeko umeek telebsitako iragarkietan ikusten dituzten produktuak erosten dizkiette gurasoak haien semeei, kontsumismoaren kate hori elikatu besterik egiten ez dutela.

Eskolatik bidalitako etxerako lanei eta telebistari lotutako alorrean emaitza harrigarrienak jaso dira. %80ak baino gehiago etxeko lanak egiten dituen bitartean telebista itzalita dutela aitortzen dute, Datu honi erreparatuz gero umeen gehiengoak etxerako lanak egiterakoan telebistaren influentzia edota arreta alde ebatera uzten dutela suposatzen da. Honek egin beharreko ekintzetan arreta handiagotzea dakarrelarik, eta ikasterako orduan lortu beharreko ohitura idilikoetara hurbiltzea esan nahi duelarik.