door Haizea Gizarte O 5 jaren geleden
1051
Meer zoals dit
Txaboletan bizi ziren, animalien artean, beraz higienea eskasa zen.
Elikadura pobrea zuten, ogia zen haien oinarrizko elikagaia
Maiz jasaten zituzten goseteak, eta heriotza tasa handia zegoen, haurren artean batez ere
Bizimoduaren arabera
KLERO SEKULARRA
Apaizak eta apezkipuak adibidez.
Gizartean nahastuta bizi ziren
KLERO ERREGELADUNA:
Monje estaen zitzaien eta abade bati edo abadesa bati obeditzen zioten
Arau bati edo erregela bati jarraitzen zioten.
Monasterioetan itxita bizi ziren.
Gizartearen arabera
BEHE KLEROKO kideak
Monje xumeak eta landa eremuetako erretoreak izaten ziren.
Nekazariak ziren.
GOI KLEROKO kideak
Lurren jabeak ziren eta jopuak zituzten
Apezpikuak eta abadeak adibidez
Entzute eta ardura handieneko karguak zituzten.
Nobleziakoak ziren.
Boteretsuenak, armada propioak sortu zituzten, eta jaun feudalaren zerbitzura jarri zituzten.
BEHE NOBLEZIA eta NOBLEZIA ERTAINAKOAK goi mailetako nobleen zerbitzura zeuden.
GOI NOBLEZIA oso boteretsua zen, lur eremu handiak zituzten eta erresumaren erabakietan parte hartzen zuten.
Emakume nekazariek, haien senarraren menpekotasuna onartu, seme alaba ugari hazi, eta lanadko lanaren gogrtasuna jasan behar zuten.
Alargun batzuk eta abadesa batzuk baino ez zuten independetzia eta boterea lortu
Haren aitaren edo senarraren menpe zeuden
Ezkontzeko erabiltzen zituzten nobleziako familiek
Bigarren mailan zeuden
Nekazariak
Haien lanarekin gizartea mantentzen zuten (Laboratores)
Kleroa
Gizartea zaintzeaz arudaren zen, otoitz eginez (Oratores)
Noblezia
Gizartea babesteaz arduratzen zen borroka eginez (Bellatores)
Oso talde itxiak ziren, oso zaila baitzen ordea sozialez aldatzea
Estamentu bakoitzak bere betebeharrak eta eskubideak zituen
Jopuek jaunaren lurretan egiten zuten lan, eta jauntasun erregimenaren bidez egiten zuten lan han:
Lur komunalak uzten zizkien, ehizarako edo egurra mozteko. Hala ere, berarentzat gordetzen zituen lur onenak.
Jaunaren erreserban lan egin behar zuten bere, jaunak berarentzat gordetako lurretan (lur emankorrenetan)
Manso izeneko lurretan egiten zuten lan. Jopuek, jateko eta zergak ordaintzeko nahikoa atera behar zuten lan eginez.
Zerbitzu pertsonalak
Zaintza lanak eta feudoaren harresiak konpondu behar zituzten adibidez.
Lege erregimena
Jauna oso gogorra zen jopuekin, esate baterako, jopuak jotzen ahal zituen.
Morrontza erregimena
Jopuak jaiotzen zirenetik ziren jopuak, eta ez zeukaten feuda uzteko askatasunik.
Feudoko lurretan bizitzeko eta zati bat lantzeko eskubidea.
Jaunaren armadaren babesa kanpo erasoen aurrean.
Haren pribilegioen menpe zeuden.
Haren lurretan bizi ziren
Jaun eskubideak:
Monopolio ekonomikoak zituzten
Nekazariei jarduerengatik kobratzea
Zubiak gurutzatzeagatik
Labeak erabiltzeagatik
Errotak erabiltzeagatik
Ganadua larreratzeagatik
Egurra mozteagatik
Ehiztatzeagatik
Isunak kobratzea
Ez zituzten zergak ordaintzen, kobratzen zituzten.
Ez zituzten lurrak lantzen, hori nekazarien egiten zuten
Eskubide jurisdikzionala:
Haiek bakarrik banatzen ahal zuten justizian haien lurraldeetan
epaiketan jartzen ziren zergen zati bat hartzen zuten
Nobleen auzitegi baten baino ezin zuen epaitu
Horrela, jaun feudalak, monarkak balira bezala ibiltzen ziren haien lurraldeetan
Zergak kobratzen zituzten
Justizia banatzen zuten
Arauak jartzen zituzten
MORRONTZA ERREGIMENAK arautzen zuen jopuaren eta jaun feudalaren arteko harremana
Jaunak bere lurretan lan egiten ztuen jopuei babesa ematen zien.
Jopuak jaunaren lurretan lan egiten zuen eta zerga batzuk ordaindu behar zituen
Antolaketa horren oinarrian zeuden feudoetan lan egiten zuten nekazariak.
Elizgizon garranztitsu batzuen ere ematen zizkieten feudoak, beraz jaun feudal izan zitezkeen.
Feudoak ematen zizkieten nobleei, eta lurralde horien eta han bizi zirenen JAUN FEUDAL bihurtzen ziren.
BEHE NOBLEZIAKO kideak:
Gainetik zuten jaunari baino ez zioten obeditzen, eta haien armada berari lagunrzeko erabiltzen zuten.
Goi nobloeak haien azpitiek zeuden nobleekin sinatzen zituzten itun feudalak (behe nobleekin), eta beraz, behe noblrak, goi nobleen basailu bihurtzen ziren.
GOI NOBLEZIAKO kideak:
Errege kurian biltzen ziren nobleak eta elizgizonak erregearekin, aholkua emateko.
Erregearen zuzeneko basailuak ziren, eta hari baino ez zioten obeditzen.
Bere feudoetan baino ezin zuten justizia banatu eta zergak bildu.
Berdinen arteko lehenegotzat hartzen zuten.
Harreman pertsonalen gailurrean zegoen.
Horren truke, basailuak jaunari laguntza eskaintzen zion
Aholkularitza.
Laguntza ekonomikoa
Jaunak entregatutako feudoan, basailuak zergak kobratzen zituen, eta zerga horien zati bat jaunari entregatuko zion.
Laguntza militarra
Jaunak behar zuenean, basailua (noblea) bere armadarekin borrokatzera joango zen
Jaunak nobleari babesa eskaintzen zion:
Babes juridikoa
Basailuak arazoren bat zeukanean, jaunak epaituko zuen, eta babestu egingo zuen.
Babes ekonomikoa
Feudoa entregatzen dio (lur eremu bat) eta hortik bizitzeko aukare izango du basailuak
Babes militarra
Jaunak kanpoko erasoetatik babestuko zuen basailua.
Nobleek bere boterea handitzeko zuten grinak. Horregatik haien artean borrokatu egiten zuten, eta nekazarien kontra ere borrokatu zuten.
Inperio Karolingioaren zatiketak eta bigarren inbasioak.
Ekonomiaren oinarriak nekazaritza eta abeltzaintza ziren. Nekazariek talde pribilegiatuetako lurrak lantzen zituzten, eta hauek uztaren zati handi bat hartzen zuten.
Talde txikitan zegoen banatuta gizartea, estamentuetan. Nobleek eta elizgizonek gutxiengo pribilegiatu bat osatzen zuten eta ez zuten zergarik ordaintzen.
Errege-erreginek boterea galdu zuten nobleen alde.