Verschillende opvoedingsstijlen hebben elk hun eigen kenmerken en effecten op de ontwikkeling van kinderen. Een democratische opvoedingsstijl legt de nadruk op empathie, open communicatie en de ontplooiing van het kind, waarbij duidelijke grenzen worden gesteld maar ruimte blijft voor onderhandeling.
structuur, stimuleren en sturing ontbreken volledig
op vragen en behoeften komen er geen antwoorden of wordt er op een verkeerde manier gereageerd --> kind zal geen vragen meer stellen of zijn behoeften niet meer uiten
ouders vermijden iedere vorm van ongemak; kind wordt vaak genegeerd
weinig regels, maar biedt ook weinig geborgenheid, veiligheid en structuur
opvoeder is niet betrokken bij het kind
geen aandacht voor het kind
= laissez-faire (Baumrind)
democratische opvoedingsstijl
er zijn duidelijke grenzen, maar ruimte voor onderhandeling
veel begrip, structuur, liefde,...
veel open communicatie
ontplooiing van het kind staat centraal
er wordt naar de kinderen geluisterd en over gevoelens gesproken
kern van de opvoeder is empathie
kind heeft inbreng in zijn opvoeding
toegeefelijke opvoedingsstijl
opvoeder is onzeker over zijn invloed op de kinderen
Weinig controle, bijna nooit straf
veel aandacht voor de wensen en behoeften van het kind
niets moet, maar alles kan
= permissieve opvoedingsstijl (Baumrind)
verwennende opvoeding
emoties en expressie daarvan worden aanvaard maar niet gestuurd
autoritaire opvoedingsstijl
kinderen moeten gehoorzamen
Waarom? Daarom, omdat ik het zeg!
straf heeft niet altijd een reden
ouders = baas
veel discipline, duidelijke grenzen
opvoeders hebben hoge verwachtingen
kinderen moeten zich aanpassen aan de regels en normen