τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι
μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες προνοούμενοι καλὰ ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων
Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος
προσευχῇ προσκαρτεροῦντες
χαίρειν μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίειν μετὰ κλαιόντων
τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροίτῷ πνεύματι ζέοντες
τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοιHELPS Word-studies4285 proēgéomai (from 4253 /pró, "before" and 2233 /hēgéomai, "leading to an important conclusion") – properly, to lead the way, passing on the right example (modeling, exhibiting) the proper behavior, i.e. so others can follow the one "going first."
ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷἀποστυγέω: from apo and stugeó (to hate)From apo and the base of stugnetosHELPS Word-studies4767 stygnētós – properly, "hateful" ("abominable") (LS) (used only in Tit 3:3).4767 /stygnētós ("despicable, detestable") describes people who actively hate good things, i.e. find them abhorrent (loathsome).[4767(stygnētós) describes what is odious (repulsive, disgusting) – as when "self-revealed failure" is apparent even to the perpetrator of a crime (see White, EGT, 4:198)]
ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες
τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες
εἰ δυνατόν τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες
τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες
μὴ γίνεσθε φρόνιμοι παρ' ἑαυτοῖς
τῇ θλίψει ὑπομένοντες
μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν
μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες ἀλλὰ τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι
τῇ ἐλπίδι χαίροντες
μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες ἀγαπητοί ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ γέγραπται γάρ Ἐμοὶ ἐκδίκησις ἐγὼ ἀνταποδώσω λέγει κύριος ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου ψώμιζε αὐτόνἐὰν διψᾷ πότιζε αὐτόντοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
τὴν φιλοξενίαν διώκοντες
εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε