A música na Idade Media

O Ofico divino

Cantos realizados no mosteiro polos monxes baseados na recitación de 150 salmos á semana e recollidos no libro litúrxico Antifonario.

A Misa

Parte máis importante que pretende recrear a última cea e a Eucaristía

-Propio

Varía según o santoral e a época

Introito, ofertorio e comuñón

Gradual

Tracto

Aleluia

-Ordinario

Cantos de texto variable

Kyrie Eleison

Gloria

Credo

Santus

Agnus Dei

Ite misa est

Canto Gregoriano (Monodía)

San Gregorio recopila cantos xa existentes

Crea a Schola Cantorum

Características

Oficial da Igrexa, texto relixioso, en latín

Música subordinada ao texto

Ritmo libre e flexible determinado polos acentos das palabras

Canto unísono "a capella" sen acompañamento (órgano ás veces)

Ámbito reducido, graos conxuntos e pequenos saltos

Sistema de 8 modos

Auténticos

Dórico

Frixio

Lidio

Mixolidio

Plagais

Hipodórico

Hipofrixio

Hipolidio

Hipomixolidio

Estilos

Segundo o número de notas por sílaba

Silábico

Unha nota por sílaba

Neumático

Dúas ou tres notas por sílaba

Melismático

Máis de tres por sílaba

Segundo a forma do canto

Responsorial

Alternacia solista-coro

Antifonal

Alternancia de 2 coros

Directo

Sen alternancia, coro ou solista

Polifonía

música a máis dunha voz (Musica Enchiriadis S IX)

Etapas

Polifonía Primitiva

Organum

Simple

Comezado e rematado en unísono, cunha "vox principalis" e "vox organalis" que duplica a orixinal cun intervalo de 4º, 5ª ou 8ª

Variantes

Organum Composto

Organum Paralelo

Organum Paralelo Modificado

Libre ou Discantus

Voces non paralelas en movemento contrario

Ars Antiqua

Escola de San Marcial de Limoges

Organum Florido ou Melismático

Subtema

Escola de Notre Damme

Xéneros

Organum

Alterna

Seccións polifónicas con unísono

Melismático con discantus

Expansión a 3 ou 4 voces

Motete

Composto sobre un canto gregoriano previo e varias voces que teñen letra e ritmo distintos

Mestura letras profanas e relixiosas e latín con francés

Códice Calixtino

Manuscrito ilustrado do S XII destinado aos peregrinos

Contén 5 libros e 2 apéndices

Libro V é unha especie de guía para peregrinos

Apéndice I contén partituras (21 polifónicas), unha delas é a primeira a 3 voces que se conserva. Varias versións dunha mesma peza

Apéndice II contén o Himno dos Peregrinos

Non son obras anónimas e pertencen a artistas distintos

Diferentes tipos de formas

Himnos

Conductus

Responsorios

Kyrie Cunctipotens

Benedicamus Domino

Notación francesa presenta problemas de lectura rítmica

Existen indicios de acompañamento instrumental

Xograres e gloriardos

Xograr

Intérprete de condición humilde

interpretaba en todo tipo de lugares: palacios, salóns, prazas públicas....

Trobadores, trobeiros e minnesänger

Trobador

Poeta ou compositor de clase social elevada

Música trobadoresca

Caracteríticas

Música monódica aínda que podía acompañarse con instrumentos

Música silábica só hacia o final poden aparecer algúns adornos melismáticos

Ámbito reducido, entre 6ª e 8ª

Estructura tonal

Moitas melodías mostran liñas melódicas en torno a unha liña de recitado (esquema da monodia litúrxica

O ritmo

Constitúe unha cuestión aberta

Principais trobadores

Reinado de Afonso VIII

Pero da Ponte

Bernal de Bonaval

Ayras Nunes

Xoán Ayras de Santiago

Payo Gomes Charinho

Pero Meogo

Meendinho

Macías o Namorado

Segrel

trobador profesional non eclesiástico

Ía de corte en corte acompañado dun xograr

Cantigas

Cantigas de Martín Códax

O Códice Calixtino

Cantigas de Afonso X o Sabio

As Cantigas de Santa María

417 melodías adicadas á virxe

recopiladas no Scriptorium

recollidas en 4 códices

só figuran todas no Códice Rico

tipos de cantigas

vocais con acompañamento instrumental

vocais

de loor

instrumentais

pezas de danza

riqueza melódica e rítmica

estructura

Retrouso de participación laudatorio

mesma melodía

segunda frase coas demais estrofas