V 16. století zažívala Francie a Německo významný hudební rozvoj. Ve Francii vznikla bohatá tradice varhanní hudby a začala éra rané barokní hudby, která vedla k dílům skladatelů jako Lully.
Najpoznatije pjesme ovog perioda su bile: "Toccata i fuga u d-molu", "Innsbruck, ich muss dich lassen" (Heinrich. I),"Cantate Domino"(Hans.L.H.),"Matona, mia cara" (Orlando di Lasso),...
Njemački kompozitori renesanse uključuju Johanna Sebastiana Bacha, njegova je muzika odražavala renesansni duh. Ostali poznati predstavnici uključuju Johanna Walthera i Heinricha Isfrida.
Ovo razdoblje karakterišu i inovacije u notaciji,širenje štampane muzike i razvoj instrumenata poput orgulja.
Ostali poznati instrumenti: lauta,šalmaj,violina, viola,cink,..
Muzika renesanse u Njemačkoj često je bila povezana s crkvom, a horal (crkveno pjevanje) igrao je ključnu ulogu.
Kompozitori su razvijali polifonu tehniku, u kojoj su više melodija istovremeno tkane u složenim harmonskim odnosima.
Gradovi poput Lubecka, Nurnberga i Leipziga postali su kulturni centri u kojima se razvijala muzika. Crkve i dvorci su bila važna mjesta gdje su se izvodile muzičke kompozicije, često u obliku vjerskih obreda ili dvorskih ceremonija.
Francuska
Porasla je popularnost instrumentalne muzike. Počeli su se razvijati novi instrumenti, a instrumentalna muzika postajala je sve više neovisna od vokalne. Lutnja, cink, truba i drugi instrumenti postajali su sve važniji.
Crkvena muzika je također bila značajna, a moteti su bili popularni oblik muzike u crkvenim ceremonijama. Reformacija koja je uslijedila kasnije tokom 16. stoljeća utjecala je na crkvenu muziku, s povećanim naglaskom na jednostavnosti i jasnoći izraza.
Razvoj Polifonije: Polifonija, višeglasno pjevanje, bila je značajna karakteristika muzičke kulture tog vremena. Francuski kompozitori poput Josquina des Preza i Clémenta Janequina doprinijeli su razvoju polifonije.Najistaknutiji predstvanik višeglasnog šansona je upravo Kleman Žaneken.
Razvila se veoma sofisticirana dvorska muzika, s velikim naglaskom na plesnim melodijama i ritmovima.
Courtly Airs: Ovaj žanr bio je popularan na dvorovima i često se izvodio uz pratnju lutnje ili drugih sličnih instrumenata. Courtly airs često su imale galantne melodije i bile su vrlo popularne među plemićkim društvom.
Razvila se bogata tradicija orguljske muzike, a počela je i era rane barokne muzike koja je dovela do radova kompozitora poput Lulija.
U 16. st. u Francuskoj renesansna nastojanja su se ostvarila u obliku horskog pjevanja šansona. Šanson je sadržavao dramske, lirske, plesne i živopisne elemente. Motivi šansona: ljepote prirode, ljubavna osjećanja...
