par nbautista001@ikasle.ehu.e n Il y a 9 années
553
Plus de détails
Hemen, irakurri dudan liburuari buruz hitz eigingo dut, bertan aipatzen diren ideia batzuk kritikatuz edo hauek ondo baloratuz.
Sekulako egiak esaten ditu liburuan, eta komenigarria izan beharko litzateke horrelako liburuak gaurko egun informatizatuan irakastea. Gizarteak kontzientzatu behar du Internetak ze nolako eragina egin duen gaurko gizarte autista honetan, bakoitza bere mundura joaten delako eguneroko errealitateari aurre egin ordez. Horain mobilekin erabat galdurik gaude eta egoera okerrera doa.
Sareko Irtenbideak
Berak dio saretik ateratzen direla gaur egun artista edo idazle ugari, eta honek benetan karrera bat ikasi dutenak edo nola baiteko irakaskuntza jasodutenak baztertzera damarrela. Nire usten hemen akats larria egiten du, internetek zebait egiteko ahukera ematen baldinbadu, zure talentua edo gaitasunak kamporatzean da, honek fama edo indarra ematen badio zure egoerari edo honekin lanak lortu.., gaitasunak dituzulako da. Hori azken finean erakutsi egin diezulako izan da. Ikasketaren kasuan teoria utsa besterik ez da, eta gaurko hizkuntza dagoen moduan honek ez du aseguratzen zure gaitasunak ondoren praktikan ondo bideratuko dituzunik, baina bai agian erreztuko dizkizula.
Informazio Individuala
Berak dio informatzaile nagusiek (Wilkipedia) moduan, sarean dauden beste parte hartzaileei edo infromatzaileei boterea edo ahotsa kentzen diela, hitzal moduko bat egiten diotela. Egia esan beharra dago, hau egia dela, baina beharrezkoa dela ere, egi zihur bat zeaztea besteak faltsuak izateko ahukera ahundiak dituztelako edo iritzi bakarrekoak. Beraz nire ustez ezin bestekoa da informazio seguru batzuk zeaztea, sarean dauden hainbat gezur baztertzeko, nahiz eta hauek ere bere barnean gezurrak izan, baino datu historikoa zihurrak erabili dituzte. Ez dago ezer egiterik, informazio beti izan da manipulatua.
Anonimatoa sarean
Berak aipatzen duenez, sareko anonimoa dela eta jendeak gehiago parte hartezn asi dela eta sarean lena anonimato zena horain publicoa dela. Ahu egia da, gendearen parte artze asko zabaldu da, pertsonalki ez duelako egon behar nonbaiten zerbaitetaz enteratzeko edo informatzeko.Azken hurte hauetan ordea anonimato hori galtzen ari da, denetarako datuak eman behar ditugu eta askoz kontrolatuak gaude mobila dugunetik. Tristea da baino horrek internetak zuen xarma galtzen du eta beldurra sortu gero batera begira. Denak kontrolaturik gaude.
Sarea lainoetan
"La nube", ahipatzen duenean sekulako egia esten du. Gaur egun hori guztia kontrolatua dagoelako da, gure argazkiak, gure bideoak, gure dokumentuak... denak sarean daude airean egongo balira, eta horrek guztiak bi jabe ditu, gu eta sareko kompainia. Kompainiak edo sare birtualak gure eguneroko bizia birtualizatu nahi du, dokumentuen kasuan liburuak edo dokumentuak imprimatzen ditu eta guk irakurtzean berak nahi duena azaltzen digu, hau da, bere politiken barruan eta berak nahi duen moduan, beraz ez dela oso fiablea, asmatua izan daitekeelako edo manipulatua.
Gizartearen lokartzea
Badirudi gizartearen arazoak bereganatzeko edo azaltzeko modu berria sarean topatzen ari garela. Honen arazo da, soilik sarean uzten dugun gauza bat bihurtzen dela eta ekintzara ez dela pasatzen, ez dela egi bihurtzen, hau da, ez dela benetazko kritika bihurtuko eto komponbide. Lotan bageunde bezela jaurduten dugula sarean gaudenetik. Zergatik? Erreztasuna eskaintzen dizkigulako eta nola baitek, banaketa, errealitatetik sareetara.
Internet sare gizartean eta merkatuan:
Ikaragarria da, gezurra dirudien arren, sare baten barruan sartzen garenean bereganatzen dugun informazioa ikaragarria de eta honekin batera gizarterekiko ikuspegia ere aldatzen da. Merkatuari begira nola saltzeko eta guri beharrak sortzeko gaitasuna duen muendu bilakatu da hauxe. Osos baliagarria da gizarte batean eragina izateko eta arrisgutxua ere. Intentzio kometzialak oso ahundiak dira, eta pubkizitate ugari bidaltzen digute edo jartzen digute sarean geroz eta gehiago. Marketina egiteko modu berri bat sortu da.
Asko gustatu zait , ( desastre azeptatzearen zatia), ikaragarri da gaur egun horrelako ideiak pentsatzea, hezkuntzan ez duenak batere balio, (Frakaso) hitzak ez du inokr eldu nai, eta elduz gero epaitu egiten dugu umea edo pertsona, ikasketa prozesu batean (DESASTREA) gertatu beharra dago eta hau ez juzgatu, baizik eta ondotzat artu, garapena ematen ari delako, eta emaitzak gutxionekoak direlako, saiatzea da kontuan izna beharko genukeena.
Ikasketa guidoia
Ni ados nago ez dela ikasketa gidoi bat behar, baino bai formakuntza minimo bat eta hoenkin batera norma tsiki batzuk hauek bermatuko dutenak. Maisu guztiek ez dute gaitasunik umeak erakusteko eta agian gida moduko batek ( video hauen antzera) lagundu diezaiokete bere lanak burutzen edo metodo berriak sortzen. Gidak sekula ez dira kamporatu behar, kontseju moduan ere funtzionatzen dutelako eta orientatzeko.
Zalantzak eta galderak
Berak dioz umearen zalnatzak eta interesak sortzen duela hezkuntza eta hori bermatu behar dela. Honexekin bat nator ni, umeek ikasteko lehen bizi interesa izan behar dute eta ondoren zalantzak ateratzen zaizkion neurrian konturatuko gara bere buruan (zerbaitt) gertatzen ari dela. Lana ematen ari d aber egarunean, ez duelako ulertzen bere zentzuak martsan jartzen dira eta duen arazoaren ZERGATIA? bilatu nahi du eta or sortzen da garapena eta hezkuntza egokia.
Reflesioa
Oso detaile garrantzitsua da hauxe, denok behar dugu pentsatu, GURE gauzek, gure etorkizunaz, gure arazoez, hauek ondo analizatu eta ondo bideratu ahal izateko. Ezin besteko dugu bzitzan. Nik orduak eta orduak igaritzen ditut reflesioan, oian etzanik, orduak eta orduan gauza ugariez jabetzeko. Gaur egun inork egiten ez due gauz bat da, bizitzan korrika goaz beti.
Maisu baten jarrera( medikuaren antzera)
Miaus ugariek ez dakite nola bideratu ika sgela bat, gehienek ezdakite ezta zer nolako jarrera adoptatu denen aurrean, distantzi hotz bat azaleratzen dute eta hoenk umeren sinismenduan afektatzen du, konfiantzan, gaitasunean... denborarekin umearen notetan azaltzen da, baino maisuaren kulpa sekula ez denez, umearengan erotzen da pisu osoa. Maisuak komunikatzaile on bat izna behar du, jarrera egoki bat azaldu behar du, konfiantza trasmititu eta umearen ahal etan konfidatu.
Txarla Dehumanizatuak
Guar egungo sisteman hezkuntza fisktizioa erabiltzen da, online bidez, sarko datuen bidez, argazkien bidez, videon bidez, gia infromatikoen bidez... baina ez gara konturatzen benetako formazio erreala edo garrantzitsuena erreala dela. Esperimentazio fisikoa. Errrealitatearengaitik aldendu nahi gaituzte teknologi berriek, empresek hezkuntzan inbertitzen dutela dirudi, baina ez giza modua garatzeko, deshumanizatzeko baizik, eta erosle bihurtzeko.
Ez nago oso ados IKT-ko metodoekin, bai hezkuntzraen aldaketarekin baino ez beraine metodoarekin, ordenagailu eta tresnez beteta gaude, dependentzi utsa. Ezin dugu bizi osoan igaro konektaturik, giza baloreak ere sarean sartzera elduko gara , iada gertatzen arida hauxe.
Internetaren mundua
Sarearen mundua aldatzen joan da denborarekin, eta gaur egun geroz eta konektatuagoak bizi gara sare sozialean. Errealitatearengandik asko gehiago baztertuak gaude. Badirudi hoiko begiekin ikusten dugula hua, movila eta ordenadorea artzen dugu eta gauza beharrezkoak baztertzen ditugu, arazoak ebitatzeko modu errez bat bihurtzen dugu. Ez gara konturatzen egunean zear zenbat aldiz deskonektatzen garen gizartearengaindik eta honek arazo ahundiak dakar bai, erlazio sentimentalentzako, familirentzako,. bakoitzaren gauzentzako... oitura tsarrak bereganatzen ditugu eta hauetatik ateratzea zaial egiten da, gero ea gehiago. Askotan ikusi dut kuadrilak batuta movilaren inguruan, komunikazio gaitasunak ez dira lantzen bertan, ez da esisititzen emoziorik ia, soilik mugikorraren inguruko komunikazioa utsa.
Ikt- eta etxea
Nik ez dut uste hezkuntza etxean dagoen hezkuntza moduarekin nahastu beharko litzatekenik, nahiz eta teknologi berrien erabilpena kampotik etorri. Nahiko denbora igaritzen dut eumeek ordenagailu aurrean edo sarean egunean zear, gero eskolara etorri eta beridn jarraitzeko, honek beraien gaitasun psikomotorrak blokeatzen ditu eta ez du hauen aurrerapena bultztazen, blokeatu baizik. Somnolentzian biziko dir aumeak eskolan ordenagailuen erabilpena bermatzen baldinbada. Dena bisuala ez erreala.
web 2.0
Denek parte artze sarean osos garrantzitsua da, denok informasio utsa jaso ordez. Baharrezkoa da denok informazioarne iturri bat izate. Gure ideiak kamporazeko beharra daukazu eta hauek kompartitzea taldean, klasean ... sarearen bidez. Nahita ezkoa da ideiak kompartitzea.
Diskurtso erraza iruditu zaiit, umeretsua baino kontenidu moduan oso utsa, agian garraxi gehiegi egin duelako, baino bere hezkuntza planteamentua dirudiena baino errezagoa irudikatu du, baina lan asko dago atzetiik. Agian ereztasun moduan irudikatu du kontzentziatzeko errezago.
Soilik konfiantza
Umeek hitzak baino gehiago behar dituzte, gurasoen laguntza, zentroaren interesa, maisuen implikazioa, metodoen adaptazioa, ezin duzu soilik klasea jones eta hitzen bidez jokatu, asieran funtzionatuko du agian, baina denbora batera metodo hezitzaile berriak beharko ditu. Agian irakasle honek bere prestigioarengaitik ahalko du kurrikuluma aladatu edo moldatu, baino maisu hoiko batek ez.
Tsapelduna
Tsapeldunek animatzen dute hezkuntza. Horiek gabe ezkuntzan ez nuen sinetsiko. Beraik dira benetako maisuak eta kontsiderazio izna baherako luketenak.
Misuek dira saiatzen umearekin konektatzen
Soilik beraien lanera eltzearekin egunean eman behar duten materiaz arduratzen dira, eguneroko monotonia batean sartzen dira, triste dirudien arren hau maisu askoekin gertartzen da. Askoetan pentsatu dut denek ez dutela maisu izateko balio, motibaziorik ezdutelako edo benetan sentitzen ez dutelako
Auto estimua
Oso garrantzitsu da umeen motibazioa eta autostimuan eragin egitea, hauek ez direlako batere lantzen hezkuntzan. Gaur egun balore hauek ez dira kamporatzen eta kontuan artzen, gizartea oso adoktrinatuta dago sistema zarretan.
Giza koneksioa
Denok behar dugu giza erlazioak garatzeko, hau gabe galdurik geundeke, ez baldinbada komunikaziorik ematen ez da empariarik emango, eta honek arazoak erakarriko ditu ulermenean, konbibentzian, sentipenentan...
Esan duen ia guztiarekin bat nator, esperientzi propioarengaitik, bai medikamentuengaitik eta ikasketetan. Sentipenen kontrol bat egitea gizakontrakoa da.
TDH esistitzen da
Argi eta garbi ikusten da nork dauakan TDH a eta nork ez, Gaur egun, egia da, guraso askok kontu asko daukatela berain inkompetentzia ez erakusteko eta psikologo ugari aprobetxatu egiten dira dirua irabazteko.
Gobernuek hezkuntzan interesa
Gobernuek ez dute inolako interesik ezkuntza, eta dutenek gobernuak ez duelako parte hartzen da. Hau da ez du bertako politikak parte artzen hezkuntzan. Gobernu askok hezkuntza ona ikusten duten benetan hezkunta uts bat da, bakarrik produzitzeko ez norberarentzako. ( Chinan)
Kapitalismo hezkuntzan
Gizartearen pozoina da, gizartea engainatzen bizi da, denen soluzio moduan azaltzen da dirua ez da poztasuna, gauzen erreztasun bide bat baizik. Gogortu beharra dago kapitalismoa eramaten den momentuan bestebat galtzen aterako dela, ez dela gizartearekin bat datorren mugimendu bat, batzuk aurrera doazen inean, beste batzuk atzeraka joango dira. Hezkuntzan jokatzen duen papera "ipnotizazio hutsa da" eta gizarte kontsumista bat.
Drogak
Gezurra dirudien arren, TDH duten umeei ematen zainen medikamentuak oso bortitzak dira, eskulako eztanda gorputzarentzat eta erokeri bat da ume bati onen bitartez bere jarrerak kontrolatu nahi izateak, baino niri egin zidaten eta drogatua egon ez banintz seguruenik ez negokela emen, hau ikasten, gertaera hau kritikatzeko ere ez, hezkuntza ez dagoelako niretzako moldatuta, sistemarentzako baizik, ume robotak sortzeko.
Desmotibazioa
Gizarteko ikasle 90% bageiago demostibatuta ikasten du, nik oraindik ez dut ezagutu inor gogoz egiten duenik lanik. Hori lortze ezinezkoa da, soilik aske egin dezakezu, baino horretan erortzen bagara deskontrol bat srotuko litzateke eta edornok nahi duena egin dezake, gehienak erabilgarriak izan gabe. Baino gizrtea dena bizi da demotibatua.
Videoa Ingelesez egotean, ez dago ondo ulertzerik. Baino ulertu dudana eta dakidanaz ahipatuko dut.
Scratch-ean sinestu nahiko nuke, sormenaren eta ideia askeen gauzak asko gustatzen zaizkidalako, baino gizartea doan bidean hau sekula ez da beteko, eszeptikoa naiz agian, baino gizarte eta mundua ez doa soilik gure eguneroko biziaren inguruan. Interes geopoliticoak ere badaude hizkuntzan, eta horrelako proiektu bat ( etekin ekonomikorik sortzen ez duenik) ez da ondo ikusten, hori bai programa berritzaile moduan azalduko da, munduko gauza asko bezala, baina ortik gehiagora ez da pasako. Munduan dauen gutxi batzui ez zaielako komeni ideia solteak sortze, baino bai edonork ordenagailu bat erostea eta distraituak denbora iragatea.
Gizartearekiko urruti
Umeak bere hezkuntza pantaila aurrean iragateak ez du zihurtatzen bere behar guztiak asetuko dituenik, zerbait ikasi badu gizarte honek umeak sentipenen bidez edo esperientzi propioez ikasten duela, hau da kontaktuez, eta formakuntza hauxe Scratch-ak ez du eskaintzen. Ez den esisititzen zerbit delako. Soilik visuala da, Lego batzuekin zerbait eraikitzea askoz ere erabilgarriagoa da sormenerako eta experientzirako, soilik ariketak bisualak baino.
Ordenagailuen bidez
Ez zait gustatzen hezkuntza soilik ordenagailuetan zentratzea, agian gizartearengan dudan deskonfiantza izan liteke. Baina munduan dauden gazak banaturik hitz egingo nuke, ordenagailuk behar izateak eramaten gaituena gizartean dagoen interes (kapitalista) da, eta gaur egun denak zerbait behar du hau eerabili izateko, energia, dirua... badirudi gizarte bere burua saltze ari dela berrikuntzarengaitik, dena ez da ados egoteko. Berrikuntza guztiek dakarte atzerapen bat, eta hezkunzta ordenagailu batzuez dependitzeak ez du uzten (gerta litezken energi itzaliak edo guerrateengatik babesteak) esan nahi dudana da, hezkuntza energia behar du ordenagailuak erabiltzeko bai tresna elektroniko guztiak, eta nahi izango balu elektrikak moztu argia egin ahalko luke eta hizkuntza geldituko litzateke. Dena ordenagailuetan egoteak ez du gure geroa zihurtzten. dena airean bai dago, sarean, baino liburuak, paperak, arkatzak ... gure eskura inona gehiago ez.
Ezitzailea eta sormena
Progra ugariek ezdute erabilgarritasun ahundirik azaltzen edo gauza konkretuetarako erabiltzen dira, baina badirudi programa honek Scratch-ak umeengan zentraturik dagoen hezkuntzan dagoela sartuta, eta sekulako irtenbidea eskaintzen diola umeari, gaur egun ikusten ez den askatasun bat.
Programa
Ezinezkoa dirudien arren, gaur egungo hezkuntzan horrelako programak garatzea ( ez intentzio produktistarekin) ikaragarria da, talentu eta ideia berriak bultzatzen duen mundu bat sortzera eramaten gaitu, ez soilik duen erabilgarritasunaren gaitik, simpletasunarengaitik eta eramangarria.
Ez zait asko gustatu honen metodoak, baina gauz abatzutan arrazoia duela ustedut. Ume abertse kasua ez zait batere gustau, egi osoa ezdioako, edonor izan daitekelako ikasle ejemplar bat guraso aberatsak izaten baditu, hau lortzeko metodo gehiago dituzulako edo aukera gehiago eta esanik ez enstsufeak, eskola pribatuen lan boltsan sartzeak... abantaila.
Atentzioa umearen garapenean
Amonaren metodoa ahipatzen du, meto hauxe bakoitzak nahi duena edo sentitzen duenaz uzteaz erabat ados nago, etekin ahundia atera genezakikoke baina gizartea kompetitiboa da eta mundu hontan ezdago horrelako ideientzako tokirik, beste ideia batzuk beharko genituzke, beste generazio bat. Gainera umeek behar dute norbait hauen potentzial osoa ateratzeko, askok ez dira bakarrik baliatzen, laguntza behar izaten dute norbait edo zerbit izateko bizitzan. Sentipena, denok, berdin ez ditugulako kontrolatzen.
Lan indibidualak
Nire ustez honek dakarrena eroekri utsa da, agian askok pentsatu dezakete gizarteak nolabaiteko espazio behar duela garatzeko, hortan ados nago, baino aratago joangoda honako funtzio hauxe. Gizarteak elkar eragitea behar du bera garatzeko, soilik ber eburuz ezin da baliatu, erlazionatu beharra dauka, nor beran bere espazioa ondo egoteak ezdu aseguratzen ondoren kampora irten beharko duenean gaitasun berbera mantenduko duenik, haurrekiko esperientzi fala izango duelako, biziaren esperientzia hauxe.
Gaurko gizartean sentipenak baztertu eginira erabat, produzioa masifikatu eta modelu ezitzaile moduan bilakatu da hauxe. Tristea dirudi munduan ainbat talentu galduko zirela peeginikntsatzeak, mundua beraientzat eginik ez zegoelako.
Hezkuntza sistema
Egia esan beharra dago gaur egungo hezkuntza sisitema oso zarkitua dagoela, gainera mundu mailan, kontuan hartzen badugu gurea, geurea okerrenetariko bat dela konturatuko ginateke. Gaur egungo gizartean ezdago tokirik sistemen aldaketerako, baino bai politikak hezkuntza sistema aldatzeko. Lotsagarria hauxe.
Bere ideiak asko gustatu zaizkit, erabilgarriak ere iruditu zaizkit, baino gaurko gizarteari begira ez ditut kokatzen, bere ideiak bete ezinak bai direlako, gogoa eta erbilpena ikusi behar zaio bere ideie, baino empresen munduan hau ez dago. Empresen ideia dirua ekoiztea delako edo indartze bera.
Hezkuntza enpresetan
Bere ideiak koperatibetan soilik eman litezke, empresA apribatuetan ez dira bere ideiak sartzen, langielaren eskubideak ez direlako bermatzen, etekinak begiratu baizik eta ezberdintasun ahundia dago kopertaibetatik empresa pribatuetara.
Gizartea sentipenen bitartez
Gaur egungo gizate sentipenez beterik dagoela aipatzen du, egia dio, gizaki guztiok sentipenez beteirk gaude, baina allferrokoak dira edo ez dira gizartean erabiliak izaten.
Seentipenak
Bideratzea, denok ditugu sentipenak, egunero ezberdinak gara sentipenen arabera. Curriculum denak berdinak dira, ez dago motibziorik. Sentipenak ez dira azaltzen.
Hezkuntza eta kompetentzia
Ikasten duten geiehenl ez dute lan egiten ikasten dutenerako, betan ikusten da nola hezkuntzak porrota bermatzen duen, eta benetan ez dutel sentitzen lana.
Sormena
Inobazioa, bakoitzaren sentipenen bidez bideratzen da. Ez dio importa zer dakien batek sentitzen duena bizik. Bilatu behar dute garapena, exitoa bilatzeko.
Hezkuntza garapena
Esperientzien bidezko foramazioa, nahiz eta baliagarriak ez iruditu, bizi guztirako erabilgarriak izango dira. Teoria ez. Senti arazi behar zaio ahalmena duela pertsonak. Denok gara kreatiboak.
