realizată de Dalila Guesmia Triñanes 2 zile în urmă
73
Mai multe ca aceasta
Aurkezpen pertsonala: Metodo hori konplexu samarra da.
Telefono-deia: Oso erabilia da, enplegu-bilaketa zabala egin behar denean batez ere, hau da, enpresakopuru handi batekin harremanetan jarri nahi denean, denbora aurrezten baita (joan etorriak, itxaronaldiak eta abar). Era berean, oso baliagarria da elkarrizketa bat lortzeko estrategia gisa.
Autohautagaitza: Lana bilatzeko estrategia honetan, lana bilatzen duen pertsonak berak egiten dio eskaria enpresari. Autoaurkezpen edo berezko hautagaitza ere esate zaio
Harreman-sarea edo networking: nork bere inguruan ezagutzen dituen eta lan-eskaintzei buruzko informazioa eskain dezaketen pertsonen multzoa da. Harreman-sarea honako hauek osatzen dute: senideak eta lagunak, lankide ohiak, irakasle eta ikaskide ohiak, hornitzaileak eta bezeroak.
Interneteko atariak: Internet aliatu ona da, nazioko zein nazioarteko eskaintza asko aurkitzeko aukera ematen baitu. Eskaintzaren eta eskariaren arteko bitartekoek gero eta gehiago erabiltzen dute Internet.
Komunikabideak: enpresen eta lana bilatzen duten edo aldatu nahi duten pertsonen arteko bitartekotza errazten dute, eta, ondorioz, lan-eskari asko bideratzen dituzte.
Administrazio publikoa: Lan-merkatuan sartzeko aukera bat Administrazio Publikoa izan daiteke, bere maila guztietan: toki- administrazioa, probintziakoa, dagokion autonomia-erkidegokoa, Estatukoa eta Europako Erkidegokoa.
administrazioaren lan-eskaintzak honela eskuratu daitezke:
Zuzeneko kontratazioa
Lehiaketa.
Oposizioa.
Lehiaketa-oposizioa
Lan-merkatuko bitartekoak: Lana bilatzen duten pertsonak enplegua eskaintzen dutenekin harremanetan jartzeko zeregina betetzen duten organismoak, enpresak eta erakundeak dira bitarteko erakundeak.
Enplegu Zerbitzu Publikoa (EZP)
Enplegu-agentziak
Aldi baterako laneko enpresak.
Lan-poltsak.
Lanarekin zerikusia duten trebetasunak: zeharkako konpetentziekin bat datoz eta izenak esaten duen moduan, konpetentzia horiek beharrezkoak dira lanpostu guztietarako, eta oso baloratuak izaten dira gizartearen eta lanaren arloetan.
Lanpostuan izan beharreko jarrera-arauak: bi mailatan landu daitezke: bata, oinarrizkoagoa, gizartearen eta lanaren arloko funtsezko trebetasunak lantzen direna, eta bestea, berariazkoagoa, lan-arautegia ardatz duena.
Lan-arautegia:Lanpostuarekiko jarrera-arau egokiak ezagutzeaz gain, pertsonek, etorkizuneko langile gisa, indarrean dagoen lan-arautegia ezagutu behar dute.
Lan-arlo hauek barne hartzen ditu:
Kontratu motak
Langilearen eskubide eta betebeharrak
Probaldia
Soldata eta nominarekin zerikusia duten alderdiak
Lanaldia
Baimenak eta oporrak
Kontratuaren aldi baterako etenaldia eta kontratuaren iraungitzea.
Jarrerazko funtsezko trebetasunak: Enplegagarritasun-maila baxuagoa duten pertsonentzako eskakizun-maila baxuko tailerrak daude, hala nola egin beharreko lan zehatzak, produktibitate zehatzak (lorezaintza, garbitegia...).
Berariazko trebetasun profesionalak: Pertsonen enplegagarritasuna hobetzeko instrumenturik garrantzitsuena formakuntza da; izan ere, formakuntzaren helburua konpetentziak hobetzea da.
Horiek bi alderdi izan ditzakete:
Autonomia pertsonal eta gizarte-trebetasunak hobetzeko, hezkuntzaren arloa edo gizartearen eta garapen pertsonalaren arloa lehenesten dituen alderdia. Hori lan aurreko formazioa edo aurre-tailerretan egiten dena izango litzateke.
Lan bakoitzaren berariazko formazio tekniko edo profesionala.
Gizarte-elkarreraginerako oinarrizko trebetasunak: Horiek hitzezko eta ez-hitzezko jarrerei egiten diete erreferentzia. Trebetasunetako batzuk hauek dira:
Autobaieztapeneko trebetasunak: trebetasun multzo bat dira eta pertsona ondorengo hauetarako gaitzen dute:
Norberaren iritzi eta eskubideak defendatzea.
Beste pertsonen iritzi eta eskubideak errespetatzea.
Besteak indartzea, zorionduz, goraipatuz...
Norbera indartzen jakitea.
Zorionak eta goraipamenak onartzea.
Asertibitatea da trebetasunik garrantzitsuena. Asertibitatea egoera gogorrei lasaitasunez eta segurtasunez erantzuteko gaitasuna da eta gatazkak “arrazoiaz” konpontzeko jarrera (hitz eginez, elkar ulertuz eta guztientzako bidezkoak diren irtenbideak bilatuz).
Emozio eta sentimenduekin loturiko trebetasunak: egiten dute posible pertsonak bere emozio eta sentimenduak identifikatzea eta egokiro adieraztea.
Hauek dira horietako batzuk:
Norberaren gogo-aldartea ezagutzea, bai une atseginak bai desatseginak.
Ahozko hizkeraz edo ez-hitzezko komunikazio bidez adieraztea.
Areriotasun, eszeptizismo eta desanimoko egoerei aurre egitea.
Kritikak eta kontrako iritziak onartzea.
Banatzeko eta elkarlanean aritzeko trebetasunak: Banatzeko eta elkarlanean aritzeko trebetasunek taldean integrazioa, parte hartzea eta kolaborazioa errazten dute. Trebetasun hori adierazten dakiten pertsonek taldekide-sentimendua erakusten dakite. Hauek dira horietako batzuk:
Mesedeak eskatzen jakitea eta eskatzen digutenean egiten jakitea, edo norbaitek laguntza behar duela pentsatzen dugunean, laguntza ematea.
Inguruan ezarrita dauden arauei jarraitzea
Pertsonekin jarrera adeitsua izatea, atsegina izatea...
Hitz egiteko trebetasunak: Hitz egiteko trebetasunen artean, elkarrekintza bat hasi, mantendu eta bukatzeko trebetasunak sartzen dira.
Aurpegiko espresioa: begirada, irribarrea...
Gorputz jarrera edo gorputzaren posizioa.
Hitz egiterakoan erabiltzen diren osagarri paralinguistikoak: artikulazioa, bolumena, abiadura, tonua...
Hurbiltasun-distantzia.
Entzute aktiboa.
Jarrera lagunkoi eta adeitsua
Subtópico
Denboraren antolaketa eta kudeaketa: Antolatuta duguna garatzeko gaitasuna bezain garrantzitsua da antolatzen jakiteko gaitasuna. Antolatzeaz zer ulertzen den pentsatzea komeni da, eta hortik aurrera, pertsona bakoitzak bere denbora nola kudeatzen duen aztertzea.
Denboraren kudeaketan zailtasunik handienak dituen kolektiboa familiako kargak dituen emakumeena da, nahiz eta zentro berezietan (hau da, komunitate terapeutikoetan, gizarteratze-pisuetan, kartzelan...) egon den jendeak ere denbora kudeatzen jakiteko beharra izan dezake.
Ikaskuntzarako eta lanerako motibazioa: Motibazioa trebetasuna baino jarrera da gehiago, baina, hala ere, pertsonak beren enplegagarritasunean inplikatzeko beharrezko prozesua da. Gainera, oso erabilgarria da.
Motibazioa bi mailatan landu daiteke:
Taldeka, jarduera edo dinamika bidez. Kasu honetan, "Behiaren dinamika" proposatzen da. Dinamika hori 45 urtetik gorakoei edo iraupen luzeko langabeei zuzentzen zaie, izan ere, haien bizitzan aldaketa zehatz batzuk gainditzen ikasi behar dute.
Banaka, elkarrizketa- eta jarraipen-tutoretza bidez, parte-hartzailearen motibazioa indartu egiten da; bereziki, konpromiso-kontratuaren bidez.
Autogobernua eta autozuzendaritza: norbere aukeraketa pertsonalak egiteko trebetasunak batzen dituzte, hala nola norberaren ekintzak planifikatzen ikastea, inguruari eta ordutegiari egokitutako jarduerak hastea, laguntza eskatzea beharrezkoa denean, sortzen diren arazoak konpontzea, eta abar.
Trebetasun horiek lantzeko hiru jarduera planteatzen dira:
"Lana izatearen zuhaitza". Iraupen luzeko langabeentzat.
"Bizitzaren ibaia". Gizarte-bazterketako egoeran dauden pertsonen auto-ezagutza bultzatzen du.
Inguruaren eta komunitatearen ezagutza: ezinbestekoa izango da erabiltzailea den pertsona modu autonomoan mugitu ahal izateko. Beraz, lehenengo urratsa ezagutza hori ez dutenei hori ematea izango da.
Trebetasun horiek indartzera bideratutako bi jarduera planteatzen dira:
“Etxetik lanerako laguntza”; orientazio espaziala da, ezgaitasun intelektuala duen pertsona batek ibilbide hori, hau da, bere etxetik lanerako bidea, modu autonomoan egin ahal izateko.
"Inguruko gizarteratze- eta laneratze-baliabideen ezagutza”; hori, batez ere, etorkinei dago zuzenduta.
