类别 全部

作者:Vanessa Zrno 4 年以前

482

Leksikologija

Leksikologie je věda, která se zabývá studiem lexémů, tedy základních jednotek jazyka, a jejich významů, forem a vztahů. Tato disciplína zkoumá jak paradigmální vztahy mezi lexémy, tedy vztahy, kdy jeden lexém může být nahrazen jiným ve stejném kontextu, tak syntagmatické vztahy, kdy se lexémy objevují společně v určitém kontextu.

Leksikologija

Leksikologija

homonimi su riječ koje imaju jednak izraz, a različiti sadržaj -> put(staza) - put(tip kože), taman(mračan) - taman(prilog; upravo)

načini nastajanja leksičkih homonima
kada se jedno od značenja višeznačnica osamostali i postane samostalan leksem -> list(dio biljke) - list(dvije stranice papira)
tvorbom riječi -> nagraditi(od nagrada) - nagraditi(na + graditi)
kad se izraz posuđene riječi iz stranog jezika izjednači s hrvatskom riječju -> atlas(zbirka zemljovida) - atlas(vrsta tkanine), lak(premaz) - lak(lagan)
djelovanjem glasovnih promjena -> sijati(zrnje) - sijati(davati svjetlost)
vrste homonima
homofoni su ako se leksemi u homonimskom paru jednako izgovaraju, a različito pišu Rijeka - rijeka Višnja - višnja
homografi su ako nemaju dvije riječi jednak naglasak, a izrazi su im jednaki i jednako se pišu -> luk(povrče) - luk(oružje), para(plinovito stanje vode) - para(žarg. novac)
obični homonimi izjednačuju svoje izraze tek u gramatičkim oblicima (deklinaciji, konjugaciji, komparaciji) -> sobom(I jd. im. soba) - sobom(I jd. zamj. sebe)
leksički homonimi se podudaraju sa izrazom osnovnog leksičkog oblika -> rak(životinja) - rak(bolest)

leksikologija je lingvistička disciplina koja proučava i opisuje leksik nekog jezika, vanjsku i unutrašnju strukturu riječi, njihove uzajamne odnose i uporabu u komunikaciji

terminologija (nazivoslovlje) je znanost koja proučavametode terminološke leksikografije
frazeologija je dio leksikologije koji proučava frazeme i ukupnost frazema nekog jezika
tvorba riječi je znanost koja proučava načine i sredstva oblikovanja u tvorbi riječi
leksikografija dio leksikologije koji se praktično bavi sastavljanjem i pisanjem rječnika, proučava načela i teoriju sastavljanja rječnika
onomastika je znanost o podrijetlu imena, njihovu sustavu i značenju

antonimija - leksičko-semantička pojava riječi suprotnih značenja, te suprostavljenje riječi zovu se antonimi i uvijek čine antonimski par -> dan - noć, crn - bijel, dobro - loše

djelomična i višestruka anonimija
višestruka antonimija je ona kada svako značenje višeznačnice ima svoj antonimski par -> dalek - (antonim) bliz, nedavni, blizak... svaki od tri značenja riječi dalek ima svoj antonimski par
djelomična antonimija jest ona u kojoj samo jedno značenje višeznačnice ima svoj antonim -> božanski - đavolski, divlji - pitom
općejezični i kontekstualni antonimi
kontekstualne antonime nalazimo u književnosti, a rezultat su individualnog piščeva stvaralaštva -> mila kuda si nam ravna - mila kuda si planina
općejezične antonime prepoznajemo kao antonime i izvan konteksta -> blizu - daleko, mršav - debeo
oksimoron
oksimoron je vrsta antiteze odnosno paradoksa u kojem se spajanjem potpuno suprotnih pojmova (najčešće imenica + pridjev) stvara nov pojam -> grozna ljepota, glasna tišina, mudra glupost ->

antiteza je vrsta poredbe koja se temelji na oprjeci, a česta je u poslovicama -> sit gladnu ne vjeruje

antonimi prema naravi značenjske oprjeke
stupnjeviti antonimi su antonimi koji u svom mikrosustavu imaju samo dvije suprotne riječi, ali između njih postoje još neki članovi tog mikrosustava -> rano - kasno, sporo - brzo, hladno - vruče
obratni antonimi su antonimi kojima se može izreći isti sadržaj, ali se s drugim antonimskim parnjakom okreće slijed riječi u iskazu -> izgubiti (od) - pobjediti
binarni antonimi su antonimski parnjaci koji sami stoje u mikrosustavu -> muško - žensko, ukusan - neukusan
antonimi prema podrijetlu
istokorijenski antonimi ili tvorbeni su oni koji imaju isti korijen (najčešći prefiksi su ne-, bez-, raz-, a-) -> sreća - nesreća, prirodan - neprirodan
raznokorijeniski antonimi (pravi ili primarni) su oni koji imaju različite korijene -> istina - laž, lijep - ružan

leksem - složena jedinička jedinica koja obuhvaća ukupnost svih gramatičkih, paradigmatskih oblika i svih leksičkih značenja

paradigmatski odnosi - odnosi jednog leksema ( koji već jeste i sintagmatskom odnosu) i svih leksema koji bi mogli stajati na njegovu mjestu
sinonimija - odnos između dvije ili više riječi koje imaju različite izraze,a iste ili djelomično iste sadržaje -> ljekarna - apoteka

djelomični sinonimi ili bliskoznačnice - isto značenje odnosno blisko značenje -> sinonimski par jednina - singular (mogu tvoriti i riječi koje ne pripadaju istom sloju hrvatkoga jezika) -> sinonimski niz nestašica - oskudica - nepostojanje

potpuni sinonimi ili istoznačnice - zamjenjuju jedna drugu u svim kontekstima, najčešće su to dvije riječi hrvatska i posuđenica -> start - početak

hiperonim (nadređenica) ima najmanje dva hiponima (podređenice) koji se zovu kohiponimi (supodređenice) - vrabac i lastavica su kohiponimi leksema ptica
sintagmatski odnosi - odnosi leksema sa svim leksemima s kojima već pojavljuje u kontekstu sintagmi ili rečenici