XVIII. MENDEA: LITERATURA HEGOALDEAN

Mere som dette

EUSKARA ETA LITERATURA, ETA GAZTELANIA ETA LITERATURA

af Oier Conde Oregui

Lehenengo gaia. Erlijioa

af Álvaro Latorre

PBL gizarte

af Sofia Bereciartua

ERLIJIOA

af LAIDA FERRERAS HERNANDO

XVIII. MENDEA: LITERATURA HEGOALDEAN

EUSKARAREN GALERA

Beste zenbait leku elebidunak ziren: Iruñea.

Zenbait eremutan euskara galduz joan zen: Ebro aldean, Arabako zenbait herritan, Nafarroako zati batean...

ELIZGIZON EUSKALTZAILEAK

ONDORENGO IDAZLEAK

Erlijio guneetan biltzen ziren beraien jakintza elkart trukatzeko: Loiola, Bergarako mintegian...

Aurrekoei jarraikiz, apurka-apurka euskara idatzia garatzen hasi zen.

Gehienak elizgizonak

KARDABERAZ

Kardaberazen eraginak euskal elizan ia gaur egun arte iraun du.

Bere bi motibazioak elkartu zituen: Euskara eta erlijioa.

LARRAMENDI

Hegoaldeko literaturaren sustatzaile nagusia: Aita Manuel Larramendi

Bere lanik ezagunena: El imposible vencido

Alegia, ezinezkoa ezin zena (euskara arautzea) lortu zuen Larramendik euskararen gramatika eginez.

Euskarari duintasuna eman nahi izan zion; hala ere, lanik gehienak gazteleraz egin zituen.

Bi arrazoirengatik du garrantzia

Ingurukoak hizkuntzaren aldeko lanetara erakartzeagatik

Euskara arautzeko egin zuen ahaleginagatik

Ekonomia indarberritu, literatura loratu

XVIII. mendean Hegoaldean, ekonomiaren susperraldia.

Iparraldean aurreko bi mendeetan ekonomiak gora egin zuen.