Thuis Onderwijs
Rekenen
Thuisonderwijs: rekenen. J, 10 jaar … ze leert vandaag de wortel van….tot de macht…al ijsberend door de keuken geeft ze antwoord op de vragen die R. haar stelt. Ze heeft nog nooit van ‘de wortel van…’ gehoord. Door de manier en de volgorde van vragen komt ze er helemaal zelf achter. Het ‘Oh nu snap ik het’, klinkt als een welgemeende doorbraak in haar denkvermogen. Het mooie is dat je precies de gedachtegang kan volgen van kinderen. Waar ze tijd rekken, waar ze afhaken, waar ze gefrustreerd raken, waar ze blokkeren. Je kan in vogelvlucht de som net even anders opbouwen en bevragen en zo vind je snel de juiste formule om de kwartjes te laten vallen.
20 minuten heel intensief, om daarna weer veel tijd te hebben voor andere dingen. Het mooie is dat het niet gaat om heel veel sommen doen in die 20 minuten, maar om de logica van nadenken te stimuleren en de juiste snaar te vinden. Voor mijzelf is rekenen mijn vijand (geweest), maar ik zie nu hoe iedereen een logisch denkvermogen kan ontwikkelen.
Uitdagingen
loslaten van eigen verwachtingen
Ik merk dat ik ook zo nu en dan nog vastzit in 'het systeem'. Dan bedenk ik me wat mijn kinderen allemaal missen nu ze niet op school zitten. Ze missen cito toetsen en proefwerken, ze komen 'achter' te liggen etc. Wat mij dan helpt is om te kijken wat ze wel allemaal leren. Ze leren en ontwikkelen de hele dag door. Ik ben zoveel bewuster van hun manier van leren, hun leerproces, hun uitdagingen en talenten.
frustratie
Eigen frustratie, frustraties van kinderen, collectieve frustratie het kan voelen als een grote brij. Waar begint die van jou en waar van de ander? Leren geeft frustratie. Jij bent dan als ouder een fijne boksbal om je frustratie op los te laten. En als ouder is het dan ook weer makkelijk om je eigen frustraties op je kind los te laten. Wordt een zooitje! Wat dan wel?
Iets onverwachts doen, hard gaan lachen, meeschreeuwen met je kind, compleet ander (leuk) onderwerp, knuffelen, muziek opzetten en ook, de frustratie er laten zijn, voel het maar gewoon, adem in en adem uit, net zolang bij stilstaan tot het wegebt....(maar dat kunnen de meeste grote mensen ook niet)
verveling
Verveling is top. Het niet zo goed weten, even geen invulling hebben, lekker laten ... Hoe meer je gaat bedenken voor ze, hoe meer ze zich afzetten. Als het mij stoort, omdat ze aandacht vragen voor hun verveling stuur ik ze naar een andere ruimte: 'ga je maar lekker ergens anders vervelen, als je oprecht wil dat ik je 'help', dan ben je welkom'.
Ruzie onderling
Kinderen zitten meer op elkaars lip, die van ons in elk geval wel in deze tijd. Er wordt gekibbeld, geschreeuwd en onderhuids uitgevochten. Soms kap je het af, soms voer je een gesprek, soms zet je ze uit elkaar, soms word je boos en trek je een grens, soms laat je ze het lekker zelf uitzoeken....Wij voeren regelmatig gesprekken, als de rust weer is ingedaald, hoe met elkaar om te gaan. Ook individueel, wat zie je je kind doen, welke onderliggende patronen zie je. Wat ziet je kind zelf?Het helpt om mooie en minder fraaie eigenschappen te benoemen. Het helpt ook om te relativeren en te normaliseren. Het is heel 'normaal' dat kinderen onderling ruzie maken. Vaak voel je als ouders zelf aan wanneer er moet worden ingegrepen.
Ongemotiveerde kinderen
Soms kan je zelf allerlei leuke ideeën hebben, maar merk je aan de houding en de energie dat de motivatie ver te zoeken is. 'Zucht', om moedeloos van te worden. Duidelijkheid creëren werkt. Er is veel ruimte en tijd voor eigen invulling en spelen en er is een tijd van leren. Je kind 'moet' jou rol als leraar kunnen accepteren. Dat betekent soms ook je kind ergens toe zetten, waar het ongemotiveerd voor is Gewoon omdat jij denkt dat het goed en leerzaam is. Het kind leren iets van jou als 'leraar'/'ouder' aan te nemen.
Wat werkt (voor ons) wel?
afwisseling
Speel met de energie. Wat is er nodig? Kinderen geven het vaak zelf aan. Soms zit ik klaar met een plan, maar zijn ze te onrustig. De ene keer volg ik hun behoefte en de andere keer wil ik dat ze mij/ons volgen. Zo leren ze ook schakelen.
Schakelen
'ander poppetje'
met 'normale' stem praten. Ik merk dat onze kinderen soms kinderachtiger gaan praten, ze spelen dan een rol.
aandacht weer naar jezelf
de ander los laten
weer tot rust komen
Opgeruimde kamers
Met elk kind een plan/schema maken
Schema
Op tijd opstaan
Bewegen
masseren, vinden ze allemaal heel lekker en door het regelmatig te ondergaan leren ze als vanzelf masseren.
just dance op de WII
Elke dag een (kort of lang) rondje naar buiten, soms praktisch boodschappen doen, soms gewoon lopen, soms skaten, soms fietsen....
Wij hebben 2 judo matten in de woonkamer liggen, daar worden de hele dag door radslagen, judo rollen opgedaan. Het nodigt uit tot yoga, stretchen, planken, stoeien, mediteren, van alles...
Leer (school) plicht
Mindmap naar vastlegging interactie leerplicht medewerker.
Jeugdjournaal
etc. etc. etc.
Als je ouders het nieuws in twijfel trekken, kan dat voor een kind gevaarlijk zijn, met als advies :zoek iemand die niet besmet is met het complot denkers virus?
Alle kinderen zijn voor president kandidaat nr 1 in 'vreemd' land.
onderwerp voor kinderen?
persconferentie schuldgevoel 'aanpraten'
Jonge kinderen verantwoordelijkheid laten dragen voor volksgezondheid.
chip in hoofd 'promotie'
Taal
taal zit veel verweven in de projecten die ze doen. Mindmaps maken, vertalen naar het Engels, boodschappenlijstjes maken, recepten lezen etc.
veel spelenderwijs vragen naar betekenis van woorden
dagboek bijhouden (schrijven)
stimuleren veel zelf te lezen
Met vallen en opstaan
We leven niet in een normale situatie. Er is nog steeds een lockdown. Er is veel onrust en emotioneel worden we door elkaar geschud. Er zijn dagen dat het al een klus is met zijn allen aan tafel op een redelijke tijd te ontbijten. Er zijn ook momenten dat alles samenvalt en klopt, dat ieders energie op elkaar is afgestemd en er veel wordt gecreëerd, gelachen, geleerd. Het gaat op en neer, meerdere malen per dag. We zeggen weleens gekscherend tegen elkaar, 'leven van maaltijd tot maaltijd'. Maaltijden, meestal vers bereidt, geven structuur, moment van samenzijn, moment van reflectie en vooruit kijken. Hoe is het met iedereen en wat gaan we zo 'doen'...Soms lukt dat 3 keer per dag, dan weer 2 en dan 1 keer. Het hoeft niet perfect. Met vallen en opstaan!
