da ixone pz de viñaspre mancano 11 anni
793
telebistaren eragina eskolan
da ixone pz de viñaspre mancano 11 anni
793
Più simili a questo
ikastetxera eramaten duten materiala
arropa
4. Ikastetxeko haur gehienek txandal, kamiseta, edo marrazki bizidunetako jertseak ekartzen dituzte.
3. oinetakoak batez ere, bai dora la exploradora edo rayo macway, klaseko haurren erdiak badituzte horrelako oinetakoak eta gero baita ere kamisetak, hau gehienak, baina batzutk beti edo gehienetan erabiltzen dituzte marrazkietan oinarrituriko kamisetak eta konkretuki haur batek egunero egunero lehen komentatu bezala rayo McQueen-en kamiseta bat (egunero egunero desberdina baina motibo berdinarekin).
2. mutil zehin neskak ia egunero ekartzen dituzte edo galtzerdi, buf, praka , txandal zein ileko gomak , marrazki bizidubeko pertsonaiekin. Gehien bat Dora, hello Kity edo Cars-enak.
1. Neskak: Disney printsesen arropak eta eraztunak, Dora Exploradora eta Hello Kity arropak. Mutilak: Disney-ko "Buff"-ak, "Cars" filmeko eskularruak eta kamisetak. (estereotipoak markatzen dira)
edalontziak
3. klaseko haurren erdiak bai behintzat marrazki bizidunetan oinarritutako edalontziak dituzte tamaina eta kolore guztietakoak.
2. 23 edalontzitik 8 dituzte marrazki bizidunak
1. %80a marrazki bizidunetako pertsonaiak agertzen dira: Bob Esponja, Disney-ko pertsonaiak, Hello Kity, etab...
jostailuak, ipuinak, etab...
4. haurrek debekatuta daukate kanpotik ekarritako jostailuak klasera eramatea eta eskolako materialarekin berdina gertatzen da, eskolak dauka erabili beharreko materiala, beraz, telebistaren eraginik ez dagoela esan dezakegu
3 batez ere Rayo McQueen-en kotxetxoak eta gero marrazki bizidunetako animalietan oinarrituriko panpinak.
2. %90a TBan agetzen diren marrazki bizidunetakoak dira
1. Pokemonen kartak, Hello Kity kromoak,
jarrerak edo/eta jokabideak
elkarrizketak
3. rayo McQueen-ekin oso obsesionatuta dagoen haur bat, dena da rayo gora eta rayo bera. eta gainera kotxeko motorraren zarata simulatzen du denbora osoan.
2. badago haur bat beti dabilela TBko pertsonaia konkretu bateri buruz hitz egitean (ezin izan dugu jakin zeini buruz den, ez baitu hizkuntza oso ondo menperatzen)
euren harteko jolasak
4.patio orduko jolasetan beraiek asmatzen dituzte jolasteko pertsonaiak; munstroak, printzeak, aita , ama….
3. bai patioan (jolas orduan) kotxetxoekin edo rolak banatuze eta baita psiko gelan ere.
1. psikomotrizitate gelan batez ere, gormiti edo eta pokemonen jarrerak imaitatzen dituzte, euren artean borrokak eginez.
Marrazkia libreak
4. kotxeak, gazteluak, koheteak zein animaliak margotzen dituzte baina ez dute telebistan ikusitakoak direnik aipatzen
3. batek edo bestek bai egiten dituztela nahiz eta oriandik beraien marrazkiek formarik ez izan, galdetzean zer da, marrrazki bizidunetako pertsonaia bat dela erantzun.
1. egindakoa, egiteagatik egitean, zer den galdetu eta marrazki bizidun batekin identifikatzen dute.
aipuak, komentarioak, konparaketak...
4. oso gutxi agertzen dira telebistako pertsonaiak,
3. patiorako bidean adibidez marrazkietako pertsonaien rolak banatzen dituzte edo beraien jostailuekin ere planak egiten dituzte jolas ordurako.
2. zenbait aipu edo jarrerak marrazki bizidunen antzekoak direla iruditzen bazaie haien aipua egiten dute, baina hezitzaileak ez ditu horrelako egoerak bideratzen, beraz oso gutxitan gertatu izan da.
1. euren jarrerak marrazki bizidunekin konparatzen dituzte, batez ere "borrokak" adierazten dituzten jokabideak.
gelan
irakaslea
komentarioak, aipuak edo eta adibideak
4. Irakasleen partetik ez dut ikusi telebistarekin zer ikusiko aipamen edo komentarioak egin dituztenik ahalik eta aipamen gutxien egin telebistaren inguruan.
3. batzuetan haurrak marrazki bizidunetako pertsonaie buruz hitz egiten dutenean adibidez galdetu beharra die ia nor den pertsonaia hori ze ez daki agian zertaz hitz egiten dabilen eta ulertzearren.
2. oso gutxitan egiten ditu TBko aipuak, eta erabiltzen dituenean egoera zehatzak edo jarrera konkretuak hobeto uler ditzaten egiten du, baina ez da ohikoa.
1. adibideren bat aipatzen du, hala nola: "bai, horrela egiten da, "X" pertsonaia bezala, ezta?"; inolako garrantzia handiagorik emanez.
gairari buruzko iritzia
4
3. hezitzailearen arabera gainera azken urte honetan asko nabaritu du bere haurretan telebistako marrazkiei buruzko komentarioak eta baita jostailuetan ere. Batzuetan haurren arteko egoeretan ere marrazkietako pertsonaiak imitatzen dituztela konturatu da.
2. hezitzaileak haurrak denbora gehiegiz eta kontrol gutzirekinikusten dutela TBa uste du. Haurrak TBan gehien bat biolentzia ikusten dutela pentsatzen du eta hori haien jolasetan kaltegarria dela deritzo.
1. Hezitzailearen ustetan, haurrek TBko pertsonaiekin identifikatzen dira, eta positibitzat hartzen du, ikusten baitute nola pertsonaia apurtzen eta berriz osatzen den.
gelako materiala eta baliabideak
haien argazien liburuak
4.
5.
2. liburuzka GUZTIETAN agertzen dira hello kity, Dora, Pokoyo, Cars eta abarreko pegatinak dituzte.
gelako apainketa: posterrak, marrazkiak, etab.
1.go eta 4. kasuan eskolek, pertsonai propioak dituzte
3 gelako apainketa guztiak irasleak margozturikoak dira, ez dago ezer komertzialik ez marrazkiekin zer ikusia dutenik.
2. poster bat dago Pirritx Porrotx eta Marimototxena
fitxak
ikus-entzunezkoak: dvd-ak, abestiak...
4. Pipi galtza luze edo pirritx eta porrotx
3. denetarik apur bat. baina bai goian komentatuak, batez ere mezuren bat dutenak.
2. material mota hau Pirritx, Porrotx eta Marimototxenak erabiltzen dituzte. baina inoiz ez disney-ko ikus entzunezkoak
1. Hirukiak, Hartz Txiki, Pingu
margotzeko erabiltzen dituzten marrazkiak
eskolek, pertsonai propioak dituzte
ipuinak
3. orain, sorginen inguruko liburuak lantzen dituzte. haurrek etxetik ekartzen dituzte sorginen bat agertzen den libura eta ekartzen dituzten liburu batzuk disney edo marrazki bizidunetakoak dira, adibidez hirukiak marrazkietako ipuinak. etb.
2. eskolak dituen liburuak ez dira marka komertzialetakoak (disney, hello kity...) hala ere, haurrak bertan uzteko eramaten dituzten liburu gehienak Cars edo disney printsesen ingurukoak dira
1. Disney, Gormiti-en istoriak eta Bob Esponja
txokoetako materiala
3. sukaldeko txokoan, edo jolas libreko txokoan badaude marrazki bizidunetan oinarritutako panpinak, batez ere animaliak.
2. soilik liburu txokoan (hurrengo ataletan agertuko da)
1. Puzzleak, marrazki bizidunetako irudiak dira, zehazki Disney konpaniarenak.
eskola orokorrean
pasiloetako apainketa
4. posterren bat badago.
2. ezkolaren apainketan marka zehatzik gabeko apainketa erabiltzen dute, gehien bat eskulanak direlarik
zer materiala eta non
3. Umeek ekarritako liburuen artean, eskolan egun batzuetan lagatzeko besteek ikusi ditzaten, badaude marrazki bizidunetan oinarrituriko ipuinak, adibidez, Rayo McQueen (kotxen pertsonaiak, marrazki bizidunak eta disney pelikula ) eta baiata jostailuen aldizkariak (olentzerori eskatzeko ) eta bertan agertzen diran jostailuak marrazkietan inspiratutakoak dira baita.
2. a) psikomotrizitate saio osaon zehar panpinak daude erabiltzeko, eta hauetako batzuk "disney"koak dira: piolin, eta mickey mouse gehien bat.
1. Psikomotrizitateko gelan, saioari amaiera emateko "disney"ko hainbat irudi daude margotzeko
Zer ikusten du telebistan?
-Marrazki bizidunak - Telesaiak
-Dokumentalak -Filmeak
Zein da gehien gustatzen zaiona?
____________________________________
Noiz ikusten du telebista?
-Goizean -Eguerdian
-Arratsaldean -Gauean
Norekin ikusten du telebista?
-Bakarrik -Guraso/tutoreekin -Neba-arrebekin
Egunero ikusten al du telebista?
-Bai -Ez
Zenbat denbora jarraiaz ikusten du telebista?
-20min baino gutxiago
-20-60min
-60-90min
-90min baino gutxiago
Telebistan ikusten duenaren materialik al du? (kamisetak, posterrak, zapatilak, jostailuak…)
-Bai -Ez Zer?___________________________________
Ikusten duenaren inguruan jolasten al du?
-Bai -Ez
Ikusten duenaren inguruan hitz egiten al du?
-Bai -Ez
Bere iritzia ematen al du telebistaren inguruan? Adib. Gustoko duela edo pertsonaiak gaizki jokatu duela…
-Bai -Ez
Baiezkoa izatekotan, zer aipatzen du?
____________________________________
Haurrek TBn dituzten heroiak
Elkarri laguntzen badiote, hala jokatuko dute umeek ere
- Heroiek goxoago jokatzen badute, umeek goxoago jokatuko dute lagunekin.
TB heroiak askotan erabili bortxa fisikoa eta umeak antzeko jokabideetara bultzatu.
Erakarmen osagaiak TBko Indarkeriazko saioetako pertsonaiengan
Pertsonaiarekin dauden antzekotasun batzuk antzematea
TBko pertsonaia jakin batekin antzekotasunak atzematen dira, genero, etnia, gizarte maila eta adin berekoak izatean. Horren eraginez ikusleak arreta handiagoa ematen die ikusten ari den edukiei. Hartzaileak identifikatu daitezke baina osagai erakarle batzuk aldatu egingo dira adinaren arabera.
Pertsonaia bezalakoa izateko gogoa
Erakarmen osagai hori aurrekoaren aurkakoa izango da, hartzaileak ez duelako bere bere burua pertsonaia bezalakoa ikusten, eta arrazoi horregatik izan nahi du hura bezalakoa. Adin guztietako hartzaileek joera dute miresten dituzten pertsonaien itxura fisikoaren eta jokabideen jakina egiteko.
saioekiko arreta eta haiek ulertzea; fenomeno aktiboa eta pasiboa
Eztabaidaren puntu nagusiena da, arreta fenomeno pasiboa edo aktiboa den jakitea. Zenbat eta hobeto ulertu ikusten dutena, orduan eta arreta handiagoa jartzen dute.
Errealitate kontzeptua
Errealismo soziala
Objetibotasuna; pertsonaien eta egintzen benetakotasuna
indarkeria edukiak jasotzea eta interpretatzea
Lau faktore funtsezko daude telebistako pertsonaiekin lotuta, eta horiek aldatu egiten dituzte hartzaileen interpretazioak: - Pertsonaiei jokabide jakin bat hartzea eragiten dien arrazoi edo interbentzioak. - Jokabidearen ondorioak aktorearentzat berarentzat. - Indarkeriaren biktima denarentzako ondorioak. - Programen egitura.
edukietan errealitatea eta fikzioa bereiztearren garrantzi handia
Frogatu nahi izan da hartzaileak errealtzat duen edukiak, duen izatea izate, aukera handiagoa duela jokabide eredutzat har dadin, eduki edo pertsonaiak ez errealtzat hartzen diren saioen aldean
Indarkeriaren pertzepzioan esku hartzen duten elementuak. Hartzaileen diferentzia indibidualak.
f) Gizarte maila.
e) Sexua
d) Trebetasun kognitiboak
c) Adina
b) Indarkeriaren benetako pertzepzioa
a) Subjektuaren oldarkortasuna
Eragin kognitiboak
Guraso eta irakasleen lana TBtik ikusten dituzten edukiak ulertzen lagundu behar dute, TBtik kontzeptu okerrak ez hartzeko hona hemen zenbait pauta:
Bere familia TB n agertzen den horren oso bestelakoak direla konturatzea
Indarkeria ez dela arazoak konpontzeko modua
TB n ikusten egoteko orduak mugatu
Haurrak saio ez bortxazkoetara zuzendu
BANDURAren arabera: Haur batek besteei begira ikasten du, haiek eredu moduan hartuta. Teoria hau praktikan demostratzen da; haurraren eta ereduaren arteko topaketari modeling edo modelatzea deritzo. Haurrak TB aurkitzen dituen ereduak symbolic models edo eredu simbolikoak dira.
Beraz, indarkeriazko saioak beren edukietan honako osagaiak aurkitzen dira:
egoera jakin batean jokabide egokiak martxan jartzeko modua zein den
estimulazio eta eszitazio emozionala eragiten duten osagaiak
ideia berriak iradokitzea
oldarkor jokatzeko modua zein den
Bandurak dioenez haurrak ez du automatikoki TBko jokabideak kopiatzen beste osagai batzuk hartzen dute parte:
Haurra TBn ikusten duena praktikan jartzeko prest ez egon
Ereduaren jokabidea ez onestea gerta daiteke
Haurra guztiz axolagabe agertu ereduaren aurrean
BANDURAK IKASKUNTZAKO LAU AZPIPROZESU
Berrindartze eta motibatze prozesuak; ereduak bukaera alaia badu, errazago itsasten da zigorrak baldin badakartza baino.
Erreprodukzio motorren prozesuak: eredua praktikan jartzeak soineko eta buruko zenbait trebetasun eskatzen du.
Gogoan atxikitzeko prozesuak; Behatzen dena gogoan atxiki behar da, ahazten bada ez du inolako eraginik izango.
Arreta prozesuak; beharrezkoa da TBn agertzen diren jokabide ereduei arreta ematea eta haien ezaugarriak nabarmendu.
Teoria honen arabera TBn ereduak ikustea hiru eragin:
Haurraren inhibizioak ahul dezake.
Jokabide soziala erraztu besteen onartzen duten jokabidea ikasiz.
Jokabide berriak ekarri.
Ikaskuntzaren teoría soziala: subjetuari iristen zaion infomazioa jaso, ulertu, metatu, berreskuratu eta arrazoitzean datza.
Eragin emozional edo afektiboa.
Estimulazio edo eszitazioaren eraginak
Azterlanek diotenez eszitasio handiko egoeretan aukera handiagoak daude haurrek indarkeriaz jokatzeko, gainera, TBak indarkeria handitzeko edo iraunkor egiteko balio dutela diote azterlan hauek.
Sentiberatasuna galtzearen eraginak.
TBn indarkeria agertzeak gero eta interes txikiagoa sortzen dute haurrengan, horrela, indarkeria handiagoa eskatzen da.
TBn indarkeriako irudiak behin eta berriro ikusteak indarkeriarekiko erantzun emozionalak murrizten ditu hartzaileengan, ondorioz, indarkeria benetako bizitzan onartzen da.
Eragina jokabidean.
Desinhibitze eraginak.
lHaurrak Tbn bortxa ikusi ostean, jokabide oldarkorrak hartzen ditu, aurretik ikasiak, maizago, luzaroago edo indartsuago.
Imitazio eraginak.
Murrizketa efektuei buruzko teoriek( katarsiaren teoria); TBn indarkeria ikusi ostean, berehalako efektua hartzaileen jokabide oldarkorra apaltzea da.
TB eragile sozializazio prozesuan
3 esku hartze mota daude:
aisialdi eta kontsumo baloreak eman
ekintzak sor ditzazketen irudiak eman
imitatu daitezkeen jokabideak aurkezten ditu
eragina bakoitzarengan desberdina da (egoera, behar edo ohituren arabera)
TBk- haurrei sinismen, balio eta ohitura transmititu
zertarako ikusten dute TB haurrak?
TB saio indarkeriazkoen betekizuna
indarkeria ihesbide moduan agertzen da
ideia eta irudi okerrak sortu
arazoa: indarkeridun saioek ere, aaurreko guztia betetzen dute
ihesbide gisa
fantasia mundua eskeintzen du TBk euren arazoen aurrean
laguna izateko
denbora luzez entretenitu
lagunekin gertatu ezin diren gauzak bizitzeko eta elkarrizketak sortzeko
ikasteko (nahiz eta asmo horrekin ez egin)
egoera jakinetan nola jokatu
ondo/ txarto bereiztu
denbora pasa
entretenitu eta dibertitu
teoriak
audientzian dituen eraginak
oinarrizko estimulazioaren teoria
katarsiaren edo bulkada bortitzen murrizketa
berrindartzea
modelatze prozesua
eragin afektiboak
ohitzearen teoria
sentibera galtzearen teoria
sentiberatzearen teoria
eragin kognitiboak
irakaskuntza teoria
gidoi kognitiboa
indarkeriaren ezaugarriak
gorputz/hitzezko indarra
ondorioak
kalte psikologikoa
kalte fisikoa
asmoa
TB-ko ezaugarriak
imitazioz praktikan ematen da
saria dauka
justifikatua dago
dibertigarritzat hartzen da
grafikoak geroz eta errealagoak
pdf osoa ikusi
Artikulu honetan irakasleei zuzendutako telebistaren inguruko ikuspuntua luzatzen da.
Bi ideia nagusitzen dira: lehenengoa telebista tresna hezitzaile eta didaktikotzat hartzearena. Horretarako honen erabilpen egokia egin behar da eskolan zein etxean eta politiko, telebistako zuzendari, familia, hezitzaile... kontzientzia hartuz.
Bigarrena, programazioaren inguruko erreflexioa egitea da, zein programa diren hezitzaileak jakiteko eta horren inguruan besteak sortu, hezitzailea izateak ez duelako zertan aspergarria izan behar.
Eta jarraitu beharreko 2 pauso luzatzen ditu:
1- telebistak bidaltzen dituen mezuen analisi kritikoa egitea
2- tresna bezala ikustea, irudia eta soinua batera egoteak ikaskuntza-irakaskuntza prozesua aberasten baitu.
PDF honetan "Ley sin fronteras 1994" azaltzen du, zer nolako autorregulazio kodea erabiltzen den eta guraso zein hezitzaileen parte hartze aktiboa eskatuz. Honen helburuak, adingabea babestea da, biolentzia suposatzen duten imitazioak ekiditzea, segurtasuna ematea, duintasuna... dira. Babes honek betetzen duen ordutegia ere azaltzen da eta gurasonetzako autorregulazioa agertzen da. Operadoreek, kode horiek aukeratzen dituztela aipatzen du.
Komiteen kideak aurkezten dira eta urtean lautan biltzen direla eta ikusleen eskaerak aztertzen direla azaltzen da.
Adingabekoek informatiboetan eta programetan nola agertzen diren eta zein neurrirekin azaltzen da eta publizitatearen mugak gai honen inguruan ere aztertzen da.
(nahiko zahartuta dago, baina idei orokorrak har daitezke)
Los niños que asisten demasiada televisión están en mayor riesgo de que:
- Saquen malas notas en la escuela.
- Lean menos libros.
- Hagan menos ejercicio físico.
- Tengan problemas de sobrepeso
- Se conviertan en niños pasivos
La violencia, la sexualidad, los estereotipos de raza y de género y el abuso de drogas y alcohol son temas comunes en los programas de televisión. Los niños son impresionables y pueden asumir que lo que ellos ven en televisión es lo normal, seguro y aceptable. Por consecuencia, la televisión también expone a los niños a tipos de comportamiento y actitudes que pueden ser abrumadores y difíciles de comprender.
La publicidad en la televisión y los niños
Los niños son los grandes explotados por la publicidad en la televisión. Los fabricantes de juguetes ganan millones a cada año por lanzar al mercado sus productos para niños. Los fines de semana y las vacaciones son sus temporadas preferidas, cuando se generan aún más beneficios económicos. Además, la publicidad televisiva proyecta estereotipos relacionados a aspectos raciales, sociales, culturales, sexuales, así como también hábitos alimentarios. Según estudios norteamericanos se emiten una media de 23 publicidades por hora, que sugieren cereales, galletas, comidas rápidas, refrescos y golosinas. Ese excesivo número de comerciales que sugieren alimentos, tiene su parte relacionada a la obesidad infantil.
Por otra parte, la exagerada representación de imágenes corporales perfectas puede contribuir al problema de la anorexia nerviosa sobre todo en adolescentes, debido a la ansiedad que provoca. Si un niño con sobrepeso aprende en la tele lo importante que es mantener la forma de una manera exagerada, va a desarrollar complejos y consecuentemente seguirá los consejos y las dietas que digan en la tele, aparte de los valores erróneos que le estará asimilando. Mas que la mitad de la publicidad contiene información errónea, engañosa o ambas, pero que los niños creen como verdadera. De tal manera que, la TV no sólo ofrece sino que impone experiencias, condicionamientos a nuestros niños pues ellos son el principal blanco hacia el cual van dirigidos la mayoría de los anuncios comerciales.
"el papel de la TV en la vida infantil" 32. orria
"por que los niños ven la TV" 34-37 orriak
"estudio sobre niños y TV" 21-31 orriak
"teoria sobre niños y TV" 17-20 orriak
"TV y niños" 14-16 orriak
CÓMO EDUCAR PARA VER LA TV
Ver la televisión con los hijos.
Explicar al niño la diferencia entre realidad y ficción.
Controlar el tiempo que los niños ven la televisión, y ser un referente para ellos.
Contraproducente lo que ven los niños que ven los padres.
Conocer programación y mantener actitud crítica.
Televisión no es madre ni niñera.
Saber lo que se va a ver antes de encender la televisión.
No convertir tele en centro del hogar.
No dejar a los niños ver la tele en su habitación, no se les puede supervisar igual.
Televisión nunca como premio o castigo.
No debe interferir en los horarios de sueño de los niños.
Buscar puentes entre la televisión y la escuela.
Utilizar potencial de la televisión para la educación o entretenimiento de nuestros hijos.
CONCLUSIONES
La TV se vería mejor si:
Aprovecháramos sus posibilidades de comunicación y socialización.
Se diferencian claramente los contenidos de la publicidad.
Desde instituciones se promoviera la formación audiovisual de padres, niños y profesores.
No utilizáramos la televisión como madre o niñera.
Fuéramos capaces de seleccionar los contenidos de acuerdo a nuestros intereses y valores
Aprendemos a utilizara el enorme potencial educativo que tiene
ALDE ONAK:
- Influentzia handia baloreen sistemaren garapenean eta jarreren eraikuntzan.
- Hezkuntzarako zein denbora-pasarako potentzial handia.
- Familia eta eskola jendarteratzeko eta informatzeko tresna.
ALDE TXARRAK:
- Errealitatearen distortsioa
- Familia eta komunitatearen arteko traba
- Programazioaren gehiena bortitza da
- Eduki asko haurrentzako desegokiak dira eta umeen ordutegietan argitaratzen dira.
- Geroz eta denbora gehiago pasatzen dira haurrak TBren aurrean.
"Telebistak, nolabai, amaren eginkizuna ordezkatzen du. Toki nagusiena okupatzen du etxearen diseinuan. Nahitaezko erreferentzi gunea da famili bizitzaren antolaketan. Beti erabilgarri dago, laguntza eskaintzen du goizeko eta gaueko ordu guztietan. Haurren irudimena elikatzen du mota guztietako fantasia eta ipuinekin. Zapuztasun, tristura edo angustia uneetan aterpea da. Eta, ama bigun baten moduan, ez du ezer trukean eskatzen" (Televisión y Educación, Ferrés, 1994)
Telebista elementu bat gehiago da familietan, beraz, egoki erabili behar da etxean haurrak daudenean. Seme-alabentzako edukia eta denbora mugatzeko helduek erabili dezaketen tresnetako bat programazioa aurrez ezagutzea da. Gainera, aitek eta amek seme-alabekin egon behar dute telebista ikusten ari direnean; horren bidez, edukiei buruzko elkarrizketa sustatzen da, alegiazkoa eta egiazkoa bereizten da eta arriskutsua eta eskura dagoena ere bai.
Telebista gehiegi ez ikusteko, beste jarduera batzuk erabil daitezke. Esate baterako, jolasak, irteerak, irakurketak, etab. Ez da haurren gelan telebistarik jarri behar, baizik eta denek erabiltzen duten toki batean egon behar du beste elementu bat gehiago bezala.
Gero eta garrantzitsuagoa dirudi familiak pantaila berriekin ezartzen duen harremana kontuan hartzea. Dorr eta Rabin-en arabera (1995) gurasoek honako arauak izan ditzakete telebistari dagokionez:
* arauak ezarri edukiak debekatuz
* arauak ezarri telebista ikusteko orduen kopuruari dagokionez
* telebista ikusteko baldintzak ezarri
Autore batzuek (Vila, 1995), euren telebistaren aurkako jarrera defendatzeko hainbat puntu azaltzen dute:
1. Telebista ikustea umeek denbora gehiago ematen duten jarduera sinpleena da, eta horrek, beste baliabide masiboen kontsumoarekin batera (bideojokoak, bideoak, zinea...) eskolan ematen duten baino denbora gehiago suposatzen du.
2. Telebistak haurren atsedenerako denbora murrizten du.
3. Telebistak, bakarrik oso "suspergarriak" diren esperientziak baloratzeko umeek duten berezko jarduera sendotzen du.
4. Telebistak, printzipioz aberatsagoak diren beste jarduera batzuk ordezkatzen ditu: talde jolasak edo irakurketa.
5. Telebistako eskaintza gero eta zabalagoa den heinean haurrek gehiago kontsumitzen dute.
6. Telebistan aurkeztutako balioek, indarkeriak eta estereotipoek, eta horiek behin eta berriro errepikatzeak, umearengan eragina dute (barneratze afektiboa, sinismenak bereganatzea edo imitatzea).
7. Gurasoek ez dute umeen telebista kontsumoa mugatzen eta kontrolatzen, eta askotan, umeak zaintzen eta isilarazten dituen umezain bilakatzen da telebista.
Telebista gehiegi ikusteak eragin ditzakeen ondorioak:
* Loaren gorabeherak
* Zailtasunak gizarte harremanean
* Egoneko bizitza
* Indarkeriarekiko tolerantzia handiago
* Kontsumoarekiko joera
Gomendioak famlientzat:
1. Kontrolatu umeek telebistaren aurrean ematen duten denbora.
2. Aukeratu ikusi nahi dena eta programen edukiari buruzko informazioa aurretik lortu.
3. Umearen garapenerako programa egokiak aukeratu.
4. Publizitatea, bere asmoa eta konbentzitzeko estrategiak analizatzen lagundu.
5. Seme-alabei distraitzeko aukerak eman, telebista aisialdiko baliabide bakarra bihurtzea ekidin.
6. Telebista itzali familiako otorduetan eta ikasteko denboran.
7. Ikusten diren programetako edukiak eztabaidatu eta interpretatu (elkarrekin ikustea).
8. Ez erabili telebista umeak geldirik edukitzeko tresna gisa, ez molestatzeko helburuarekin.
Garrantzitsua da TBa familian ikustea, honetarako:
* programen eta publizitatearen edukiak aztertzen laguntzeko. Haien asmoez eta estrategiez hitz egiteko.
* seme-alabek bereizi dezaten errealitatea eta fantasia.
* itxaropen ez errealak garatu dezaten ekiditzeko.
* ezezaguna dena ulertzen errazteko.
* pantailan azaltzen denari buruz gaitasun kritikoa lantzeko
* hazten doazen neurrian TBa modu egokian eta irizpide argiz kontsumi dezaten lortzeko.
Gurasoek seme-alaben garapen sozialean eta emozionalean eragina dute.
Beraz, kontutan izan beharko dituzte irizpide batzuk heziketa egoki bat eman ahal izateko.
Faktore asko izan behar dituzte kontutan eta hauek aipatzen dira artikulu honetan.
Telebistaren inguruko informazioa ematen digu, kontsumoa eta teknologia berriak.
Telebistak eragiten duen biolentziaren definizioa eta existitzen diran tipoak azaltzen dituen artikulua da.
El 72% de los encuestados manifiesta que tiene en casa dos o más aparatos de televisión, mientras que el 28% solo tiene uno. 2. El 83% cree que ve bastante o mucha televisión, el consumo aumenta entre las clases bajas y desciende en las altas. 3. Solo el 29,7% ve televisión a la hora de la comida. Cuando más televisión consumen es por la tarde (68,8%), a la hora de cenar (63,7) y después de cenar (65,1%). 4. El 61% dice ver la televisión en el salón, sólo el 5% la ve en su habitación. 5. Casi el 50% dice ser tenido en cuenta a la hora de cambiar de canal por sus padres. Un 30% dice ser ellos quienes eligen el canal. Un 10% señala que son sus padres quienes deciden lo que se ve en casa. 6. Más del 80% ve la televisión y hace algo más (juega, hace los deberes...). sólo el 16% ve la televisión sin hacer nada más. 7. Dos tercios afirman no sentirse vigilados mientras ven la televisión. 8. La censura de los adultos es poco importante y muy heterogénea. el programa más prohibido acostumbra a ser "Los Simpson". 9. Los níños distinguen perfectamente la violencia de ficción de la violencia real, es esta última la que verdaderamente les afecta.
pasan al año 960 horas en el colegio: prácticamente las mismas horas que ante el televisor. - En España, 750.000 niños ven TV después de las 10 de la noche y 20.000 después de las 00:00. - Del tiempo total que pasan los niños viendo televisión solamente un 25% corresponde a programas infantiles. - Dos de cada tres padres españoles reconocen abiertamente a los encuestadotes del CIS que no controlan lo que ven sus hijos. - Sólo el 30% de los padres españoles ven siempre o casi siempre la TV con sus hijos. - El 31,3% de los niños entre 4 y 12 años tienen televisor en sus cuartos.
