カテゴリー 全て - evolución - sintaxis - galego - fonología

によって Sheila Forján 9年前.

322

GALEGO ANTIGO

El texto describe la evolución del gallego antiguo, una lengua derivada del latín vulgar hablado en la región de Gallaecia entre los siglos IX y XV. Se mencionan las características gráficas, morfosintácticas y fonológicas del idioma, así como su léxico influenciado por galicismos y provenzalismos.

GALEGO ANTIGO

MORFOSINTAXE

Alternación pronome che / te
Verbos da segunda persoa do sing do pret.perfect.indicativo rematado en -sche ou -ches alternando co -ste

Formas rematadas -o / -e

GRAFÍA

Vacilación b/v
Preferencia de -nn- non de -ll-

Preferencia de -oi-

Vacilación silbante sonora e xorda

CARACTERÍSTICAS GRÁFICAS

FONOLOXÍA

VOCALISMO
Vogais nasais

Hiatos

CONSONANTISMO
Grafía s-,ss- (son xordo)

Grafía s- (son sonoro)

Grafía Ç-

Grafía z-

Grafía x-

Grafía j-,ge-,gi-

MORFOLOXÍA

Xénero invariable
Formas átonas

Mesóclise pronominal:intercalación dun pronome átono

Tempos compostos

Formas arcaicas: en primeira persoa do presente de indicativo

LÉXICO

Galicismos
Provenzalismos

SINTAXE

Artigo partitivo
Posesivo sen artigo

Concordancia nos tempos compostos entre o participio e o CD

GALEGO ANTIGO

PERÍODOS

ÉPOCA POSTROBADORESCA (Mediados S.XIV)

O castelán declárase lingua do territorio e o galego só para o uso na administración e documentos

Os esforzos de construcción cultural, político e social fracasan

ÉPOCA TROBADORESCA (1200-1350)
CARACTERÍSTICAS LINGÜÍSTICAS

O latín coma lingua de cultura e o galego coma lingua oficial

Obras en prosa literaria e historiográficas

CONCEPTO

Evolución do latín vulgar falado na Gallaecia entre os S.IX e XV
CARACTERÍSTICAS XERAIS

Uso no ámbito familiar, no xurídico, no adminis trativo etc...

Único momento normalizado do noso idioma