类别 全部 - evolución - sintaxis - galego - fonología

作者:Sheila Forján 9 年以前

322

GALEGO ANTIGO

El texto describe la evolución del gallego antiguo, una lengua derivada del latín vulgar hablado en la región de Gallaecia entre los siglos IX y XV. Se mencionan las características gráficas, morfosintácticas y fonológicas del idioma, así como su léxico influenciado por galicismos y provenzalismos.

GALEGO ANTIGO

MORFOSINTAXE

Alternación pronome che / te
Verbos da segunda persoa do sing do pret.perfect.indicativo rematado en -sche ou -ches alternando co -ste

Formas rematadas -o / -e

GRAFÍA

Vacilación b/v
Preferencia de -nn- non de -ll-

Preferencia de -oi-

Vacilación silbante sonora e xorda

CARACTERÍSTICAS GRÁFICAS

FONOLOXÍA

VOCALISMO
Vogais nasais

Hiatos

CONSONANTISMO
Grafía s-,ss- (son xordo)

Grafía s- (son sonoro)

Grafía Ç-

Grafía z-

Grafía x-

Grafía j-,ge-,gi-

MORFOLOXÍA

Xénero invariable
Formas átonas

Mesóclise pronominal:intercalación dun pronome átono

Tempos compostos

Formas arcaicas: en primeira persoa do presente de indicativo

LÉXICO

Galicismos
Provenzalismos

SINTAXE

Artigo partitivo
Posesivo sen artigo

Concordancia nos tempos compostos entre o participio e o CD

GALEGO ANTIGO

PERÍODOS

ÉPOCA POSTROBADORESCA (Mediados S.XIV)

O castelán declárase lingua do territorio e o galego só para o uso na administración e documentos

Os esforzos de construcción cultural, político e social fracasan

ÉPOCA TROBADORESCA (1200-1350)
CARACTERÍSTICAS LINGÜÍSTICAS

O latín coma lingua de cultura e o galego coma lingua oficial

Obras en prosa literaria e historiográficas

CONCEPTO

Evolución do latín vulgar falado na Gallaecia entre os S.IX e XV
CARACTERÍSTICAS XERAIS

Uso no ámbito familiar, no xurídico, no adminis trativo etc...

Único momento normalizado do noso idioma