ATSOTITZAK
Atsotitzen ezaugarri estikistikoak
Gai nagusiak: familia, bizimodua, erlijioa...
Euskal atsotitzak bertso itxurakoak dira eta askotan errimatuak.
Atsotitza izateko: herriak erabili behar du, irakapen bat eduki behar du, eta itxura dotorez jantzia egon behar du.
Beranduagokoak
Aurrekoa mendean: R.M. Azkue (3000), Elissaldek (Iparraldekoak), Intza, Zavala eta Gotzon Garate (20000)
Isasti, Bela eta Oihenart
Oihenart: 1657. urtean argitaratuak
Batzuk euskal jatorrikoak baina besteak, agian, itzulpenak
Bakoitzaren ondoan frantsesezko adiera
706 atsotitz biltzen zituen
Lehen atsotitz biltzaileak
2. bilduma Beltran Zalgizek egin zuen, 196 atsotitzekin.
1596. urtean Refranes y sentencias comunes de Bascuence, declarados en Romance 539 atsotitz.
Lehen bilduma: Esteban Garibay (1533)
Bi bilduma egin zituen
2.a galdu omen da.
1.goa Madrilgo Liburutegi Nazionalean.
Atsotitzen historia
Errenazimenduan areagotu eta idazleek beraien lanetan erabili zituzten
Erdi Aroan ugariak izan ziren. Garai hartako erretorika eskoletan erabiliak.
Biblian, grekoen olerkietan eta erromatarrek erabiliak
Irakasbide direnez, antzinako zibilizazio guztiek dituzte.
Zer dira?
Gaur egun Euskaltzaindiak Atsotitz edo Esaera zahar hitzak hobesten ditu.
Jatorria, Herria sortuak dira, beraz, anonimoak.
Itxura dotorez apaindurik, esarea labur batean ematen dira.
Herriak, esperientzian oinarriturik emandako aholkuak.
