O galego antigo

Mai multe ca aceasta

¿Cómo analizar el poema "Hombre necios que acusáis a la mujer sin razón"?

după Johan Sebastian Castiblanco Galeano

Nomenclatura binomial

după RAMOS TUANAMA RENZO ALEJANDRO

Lirica Barroca

după Gines Martinez

GENERO POETICO

după Andrea Martinez

O GALEGO ANTIGO

Evolución directa do latín vulgar orixinario do territorio de Gallaecia entre os s. IX e XV.

ÉPOCA POSTROVADORESCA (dende o s. XIV).

MORFOSINTAXE.

Aparición do pronome persoal átono che.

Emprego de formas verbais da 2ª pers. do sing. do pret. perf. de ind. rematadas en -sche ou -ches alternando con -ste.

Alternancia de formas rematadas en -o coas rematadas en -e na 3ª pers. do sing. dos pret. perf. de ind. irregulares.

GRAFÍA.

Vacilación b/v.

Vacilación nas sibilantes xordas e sonoras.

Preferencia de -nn- e -ll- fronte a -nh- e -lh-.

Preferencia de -oi- fronte a -ui-.

ÉPOCA TROVADORESCA (ata o s. XIV).

LÉXICO.

PRÉSTAMOS DO PROVENZAL E DO FRANCÉS.

Galicismos.

Provenzalismos.

Voces desaparecidas.

SINTAXE.

Emprego do artigo partitivo.

Uso do posesivo sen artigo.

Próclise pronominal (colocación do pronome átono antes do verbo).

Concordancia nos tempos compostos entre o participio e o CD.

Emprego de dúas negacións.

MOROFLOXÍA.

Xénero invariable en nomes rematados en -or, -ol, -és, -ante. Ex: un/unha pastor, senhor...

Formas átonas nos posesivos.

Te (CD e CI).

Mesóclise pronominal(intercalación dun pron. átono nunha forma verbal perifrástica).

Tempos compostos con aver.

Formas arcaicas na 1ª pers. do pres. de ind. de algúns verbos.

Participio en -udo para algúns verbos da 2ª conx.

Integración de verbos da 3ª conx. latina na 2ª conx.

FONOLOXÍA.

CONSONANTISMO.

SIBILANTES XORDAS E SONORAS.

·Grafías s-, -ss-/s/. ·Grafía -s-/z/.

·Grafía Ç-/ts/. ·Grafía -z-/ds/.

·Grafía x pronunciada como o x do galego. ·Grafías j, ge, gi pronunciadas como o j do inglés ou francés.

VOCALISMO.

Presenza de vogais nasais.

Abundancia de hiatos.

FINAL DA IDADE MEDIA.

2ª metade do s. XIV: penetración en Galicia do 1º foco diglósico.

Finais do s. XV: orixe dunha nova da aristocracia castelá.

ETAPAS.

DECADENCIA (dende 1350).

Non se utiliza o galego para ningún documento, só para lit.

ESPLENDOR (1200-1350).

CARACTERÍSTICAS LINGÜÍSTICAS.

2 reis casteláns comezan a usar o galego.

CARACTERÍSTICAS XERAIS.

Poesía lírica e trovadoresca.

CARACTERÍSTICAS.

Etapa normalizada.

Toda a sociedade e monolingüe.

S. XIV: separación definitiva entre o galego e o portugués.