Kategorier: Alle - monarkia - errepublika - konstituzioa - gerra

af Ekain Aretxaga Martín 2 år siden

199

Espainia XIV. mendean

Pada abad ke-19, Spanyol mengalami periode yang sangat dinamis dan penuh perubahan politik. Masa pemerintahan Ratu Isabel II diwarnai oleh konflik internal, termasuk Perang Carlist pertama yang mempertemukan kaum absolutis dan liberal.

Espainia XIV. mendean

Kattalin eta Ekain, 4.B

Espainia XIV. mendean

1868-1874

Seiurteko iraultzailea

1875
Alfontso XII.a berrezarri.
Urte hauekin erlazionatuta dago baina geroago gerta- tu zen.
1873-1874
Ondorioz, hainbat krisi eragin ziren gobernuaren barruan, eta Borboikoen monarkia ezarri zen be- rriro 1874an.
Beste karlistaldi bat, non Kubarekin gerran sartu ziren eta hainbat udalerri matxinatu ziren, hala nola Cartagena. Baita ere, errepublika edo kantoi independienteak aitortu ziren.
Errepublikaren artean hauek banandu ziren:

Estatu dezentrali- staren aldeko fede- ralistak.

Estatu zentralistaren aldeko uninonistak

Lehen Errepublika ezegonkortasun politiko handiko garaia izan zen.
1871-1873
1873an abdikatu zuen, Lehen Errepublika aldarri- katuz.
Borboikoen eta errepubli- karen oposizio politikoari aurre egin zion eta hainbat matxinada militar pairatu zituen.
Monarkia demokratikoa Amadeo Savoiakoa itali- arraren eskuetan jarri.
1868
1868ko konstituzioa: demokra- tikoagoa, subiranotasun nazio- nala, botereen banaketa, eta Espainako lehen aldiz gizonen sufragio unibertzalarekin.
"La Gloriosa" iraultzak irabazi zuen, ondorioz erregina erbes- teratzen.

1833-1868

Elisabeten garaia.


Elisabet II.aren erreginaldia
1866an Ostendeko ituna sinatu zuten demokratek, errepublikarrek, eta gizonen sufragio unibertsalaren defendatzaileek.
Boterera iristean hauetako alderdi bakoitza haien ideiak inposatzen saiatu zen:

1856-1868

Liberal moderatuak eta Union liberalaren zentroko alderdi berriak boterean txan- dakatu ziren. Hala ere, erregi- men liberalaren aurkako alder- diak sortu ziren, monarkia eze- ztatu nahi zutenak:

Errepublikarrak.

Gizonen sufragioa unibertsalaren de- fendatzaileak

Demokratak

1854-1856

Biurteko Aurrerakoia, 1856ko konstituzioa idatzi zen, baina ez zen argitaratu.

1844-1854

Hamarkada moderatua, 1845eko konstituzioa inposatuta.

Ezegonkortasun politikoa zegoen bi alderdi politiko liberalen arteko eztabaidarengatik:

Alderdi aurrerakoia

Hirietako erdiko kla- seek.

Alderdi moderatua

Goi-burguesiako eta erdiko klaseetako sek- tore batzuk.

1843an Elisabet II.a erregin gisa jarduten hasi zen, erregimen liberala sendotzen,
Erregeordetzen aldia
1839an Elisabeten garaipena eta Bergarako besarkada gertatu ziren.
Ondorioz, gerra zibila gertatu zen: lehen karlistaldia (1833-1839).

Liberalek Elisa- beten alde zeuden.

Absolutistek Karlos defendatzen zuten.

Fernando VII.a hiltzean haren alaba Elisabet II.a tronura igo zen, baina hiru urte bakarrik zituenez beste pertsonek bete zuten erregi- naordetza:

1840-1843

Espartero Jene- ralaren erregina- ordetza.

1833-1840

Elisabet II.aren ama, Maria Kris- tinaren errigina- ordetza.

1814-1833

Fernando VII.ren erregealdia

1823-1833 (Zorigaiztoko Hamarkada)
Karlos, berriz, aldaketa hau ez zuen onartu.
Fernando VII.aren alaba Elisabet jaio zenean, lege sailkoa ezeztatu, emakume- ei tronua oinordetzea ahalbi- detzen.
1823ko ondorengotza- arazoa.
Liberalen errepresioarekin hasi.
1820-1823 (Hirurteko Liberala)
1823

San Luisen Ehun Mila Semeak guda.

Fernando VII.ak Cádizko konstituzioaren zina egin, liberalek honen boterea berrezartzen.
1820

Rafael Riegoren pronuntziamendua

1815-1825 (Bigarren etapa)
Espainia garaitu zuen Pi- chincan (1822) eta Aya- chuchon (1824), haren kolonia inperioa murrizten.

1824

Ayacucho

1822

Pichincha

Erregeak kolonien autonomia berriei uko egin zien.
Fernando VII.aren erregealdian.
1814-1820 (Seiurteko absolutista)
Cádizko gorteen lana baliogabetu
1812ko konstituzioa ezeztatu
1814
Fernando VII. aren itzulera
1810-1814 (Lehen etapa)
Hala ere, Fernando VII.a Espainiara itzul- tzean zapaldu zituen.
Simón Bolivarren eta José de San Martínen gidaritzapean jarrera independentistak adie- razi zituzten.
Kreoleek eratutako junta iraultzaileak eratu ziren.
Independentzia Gerraren aldi berean.
Urte hauekin erlazionatuta dago baina lehenago gerta- tu zen.

1808-1814

Independentzia Gerra eta iraultza liberala

1813
Antzinako Erregimenaren oinarriak eraso.
Inkisizioa
Gremioak ezabatzea.
Valençayko ituna: Napo- leonek Fernando VII.a Espainiako eta Indietako erregea aitortu zuen.
1812
Napoleonen arazoetaz aprobetxatuta, frantse- sak garaitu zituzten Ara- pilez, Gasteiz eta San Martzial berreskuratu zu- ten. Ondorioz, Valençay- ko ituna sinatu zuen Na- poleonek 1813an.
Espainiako lehen konsti- tuzioa agertu zen, non banako eskubideak ai- tortu ziren eta subirano- tasun nazionala eta eta botereen banaketa ezarri ziren. Horrela, absolutis- moa sistema politiko li- beralarekin ordeztu zen.
1811
Jauntasunak ezabatzea.
1810
Inprimatze-askatasuna ezartzea.
Gorteetan onartutako legeen ondorioz inprimatze-askata- suna ezarri zen eta jauntasunak, gemioak eta inkisizioa ezeztatu ziren.
Junta zentralak Cádizko gorteak deitu zituzten boterea eta gerra koordinatzeko eta erreformak emateko. Gor- teetako diputatuen artean bi hauek zeuden:

Liberalak

Subiranotasun nazio- nalaren eta Antzinako Erregimena ezabatze- aren alde zeuden.

Absolutistak

Errege-subiranotasuna eta Antzinako Erregime- na defendaten zuten.

Lehenengo fasean, frantsesek aurrera egitea eragotzi zen, Gironan, Zaragozan, Valentzian eta Cádizen jarri- tako erresistentziaren eta Bailengo garaipenaren bitartez. Hala ere, Napoleon Espainia osoa berreskuratu zuen.
Frantsesen inbasioak 1808ko maiatzaren 2an Madrilgo herria altxatzea eragin zuten, eta altxamendua beste lekuetara hedatu zen. Horrela hasi zen Independentzia Gerra.
Jose I.a Bona- parte Espainako erregea izan zen 1808-1813 urte- etan zehar.

Honek politika kontserbadorea ezarri zuen, eta hainbat erreforma ezarri zituen, espainolak bi talde ideologikotan banatzen:

Abertzaleek

Armen bitartez inposatutako atze- rriko monarka onar- tzeari uko egin zioten.

Herriko jende gehienez eta liberalez (nagusiki burgesak eta profesio- nal liberalak) osatuta.

Frantsestuek

Monarkia berria onartu eta erre- formak babesten zituzten.

Nobleziako eta goi- apaizeriako kideez eta funtzionarioen talde txiki batez osatuta.

1788-1808

Karlos IV.aren erregealdia eta krisi politikoa

1808
Karlos IV.ak Godoy kar- gutik kendu eta bere se- mea Fernandoren alde abdikatu zuen.
Aranjuezko matxinada herrikoia, Godoyren politikaren kontra.
1807
Napoleonekin aliatuta, Godoyk Fontainebleauko Ituna sinatu zuen. Portu- gal inbaditzea hitzartu zuten, baina armada fran- tsesak Espainian sartu ziren.
1805
Trafalgarren guda
1795
Godoyk Basileako bakea sinatu behar izan zuen.
1793
Luis XVI.a hil eta Frantziaren aurkako gerra aldarrikatu zen.
1788
Ondorioz, Frantziako Iraultzaren eraginpean Antzinako Erregimeneko krisia hasi zen.
Karlos IV.a tronua eskuratu zuen, baina boterea Godoyri eman zion.