Kategoriak: All

arabera Patrycja K 4 years ago

694

RENESANS

Renesans to epoka, która rozpoczęła się we Włoszech w XIV wieku i rozprzestrzeniła na resztę Europy, osiągając swój szczyt na przełomie XV i XVI wieku. Był to czas odrodzenia kultury antycznej, który charakteryzował się powrotem do starożytnych tekstów oraz idei humanizmu.

RENESANS

RENESANS

Przedstawiciele

Andrzej Frycz Modrzewski
Jan Długosz
Mikołaj Kopernik
Mikołaj Gomółka
Jan Kochanowski z Czarnolasu
Wiliam Szekspir
Piotr Bruegel Starszy
Galileusz
Michał Anioł Buonarroti
Leonardo da Vinci

3 podstawowe hasła humanistów

powrót do źródeł (ad fontes), czyli dotarcie do antycznych tekstów bez średniowiecznych komentarzy.
myśl poety rzymskiego Horacego „carpe diem”(„żyj chwilą”),
myśl starożytnego komediopisarza Terencjusza „jestem człowiekiem i nic co ludzkie nie jest mi obce”

Twórcom odrodzenia nie chodziło jedynie o powrót do pism filozoficznych Arystotelesa, czy Platona lub bierne naśladownictwo architektury greckiej, zależało im na unowocześnieniu świata zgodnie z antycznymi kanonami piękna, dobra i prawdy.

Ważne pojęcia

Poeta doctus - co dosłownie tłumaczy się z łaciny jako "poeta uczony", tak w starożytności określano poetów, którzy łączyli swą sztukę z filozofią, byki artystami i myślicielami. Właśnie taki artysta stanowił ideał w renesansie, poeta wykształcony, znający starożytne języki (grekę, łacinę, hebrajski), antyczną tradycje i sztukę. Przykładem poety uczonego był między innymi Jan Kochanowski.
Harmonia - zasada zaczerpnięta z antycznej estetyki, dotycząca zarówno dzieł sztuki jak i zasad życia. W sztuce przejawiała się jako równowaga i proporcjonalność i adekwatność formy do treści, w życiu zaś odwoływała się do stoickich i epikurejskich zasad umiaru.
Mecenat - forma opieki, jaką sprawowali możni nad artystami, polegał na wspieraniu twórców finansowo.

Filozofia

Nowym kierunkiem myśli, zrodzonym już w renesansie był erazmianizm.
Jego twórca jest Erazm z Rotterdamu ("Pochwała głupoty"), który głosił zasady irenizmu, czyli dążenia do pokoju i rozwiązywania tą droga wszelkich konfliktów. Filozoficzna myśl Erazma była bardzo ceniona i popularna w renesansowej Europie.
Renesans był inspirowany kultura antyczną, w znacznej mierze starożytną filozofią, twórcy europejscy chętnie sięgali do takich kierunków jak epikureizm, stoicyzm czy hedonizm.
hedonizm

pogląd, doktryna, uznająca przyjemność, rozkosz za najwyższe dobro i cel życia, główny motyw ludzkiego postępowania. Często mylone z epikureizmem, gdzie unikanie cierpienia i bólu jest głównym warunkiem osiągnięcia szczęścia.

stoicyzm

Stoicyzm stanowił filozofię rozumu i opanowania, postulował postępowanie przemyślane i rozważne, negował kierowanie się emocjami i uczuciami, a także wygórowane ambicje i oczekiwania. Stoicy starali się zawsze zachowywać spokój i hart ducha. Przeciwności losu należy przyjmować z opanowaniem i rozsądkiem.

Zenona z Kition

epikureizm

kierunek stworzony przez starożytnego filozofa Epikura, który głosił, ze szczęście polega na braku cierpień, co zaś do przyjemności to cenił umiar i wyznawał wyższość przyjemności duchowych i intelektualnych, wynikających z obcowania ze sztuką i nauką, nad cielesnymi.

Epikur

Ramy czasowe

Polsce renesans datuje się od końca XV wieku, czyli dość późno do początku XVII wieku
W Europie północnej – od końca XV w. po koniec XVI w.
We Włoszech – od XIV w. do początku/2. poł. XVI w.
Włochy stanowią kolebkę odrodzenia, tam kierunek się zrodził i osiągał swoje szczyty, tam też zakończył się najwcześniej, ponieważ już na początku XVI wieku zaczął ustępować miejsca barokowi

Architektura renesansu

Domek loretański w Gołębiu zbudowany ok. 1640
Kaplica Boimów we Lwowie
Kamienica Celejowska w Kazimierzu Dolnym
Ratusz w Poznaniu
Kraków – Sukiennice
Wawel – Kaplica Zygmuntowska
Zamek Królewski na Wawelu – Dziedziniec

sztuka

odkryciu i opanowaniu zasad perspektywy linearnej.
zainteresowaniu się na nowo antykiem i systematycznym badaniu sztuki starożytnej
Popularne stały się postacie biblijne i mitologiczne. W wielu dziełach występowały one razem. Powstało tam malarstwo portretowe. Malarze opierali się na 3 zasadach:

cechy renesansu

rozwój języków narodowych
dbałość o szkolnictwo np. powstające licznie wówczas w Polsce gimnazja humanistyczne,
rozwój akademii na wzór starożytny, np. akademie artystyczne, literackie, czy naukowe,
powstawanie ośrodków kultury humanistycznej zgromadzonej wokół dworów władców lub arystokracji (zanik wpływu uniwersytetów i klasztorów na życie kulturalne),
troska o długotrwałą sławę, często poprzez tworzenie ponadczasowych dzieł
upowszechnienie książek poprzez wynalezienie druku przez Jana Gutenberga,
podział społeczeństwa na: wykształcone, majętne elity i tłum,
podkreślanie wolności wyboru i prawa do w życia jednostki,
rozwój nauk przyrodniczych i humanistycznych,

Dlatego kolejną cecha omawianej epoki było przeciwstawienie się wzorom średniowiecznym, opartym na autorytecie władzy i Kościoła.

Podstawową cecha renesansu był powrót do kultury antycznej

Podstawowe kierunki myśli renesansowej

reformacja
ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa. Był reakcją na negatywne zjawiska, które miały miejsce w katolickiej hierarchii kościelnej, a także stanowił opozycję do katolickiej doktryny dogmatycznej.

Marcin Luter

humanizm
nurt filozoficzny lub światopogląd oparty na racjonalnym myśleniu, który wyraża się troską o potrzeby, szczęście, godność i swobodny rozwój człowieka w jego środowiskach: społecznym i naturalnym.
antropocentryzm
pogląd filozoficzny i religijny, według którego człowiek stanowi centrum i cel Wszechświata.

Daty wyznaczające początek epoki

1492 - odkrycie Ameryki
1452–1455 - wynalezienie druku
1453r. - upadek Konstantynopola

Nazwa

Nazwa epoki wywodzi się z języka francuskiego i oznacza odrodzenie, chodzi tu o odrodzenie kultury antycznej.